09.10.20. БЕРЕКЕТ: МАНЕВИЙ БОЛЛУКЪ
وَلَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُرَى اٰمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْاَرْضِ
[Ве лев энне эхле’ль-къура амену вет-текъав лефетехна алейхим беракятим мине’с-семаи вель-ард].
Мухтерем мусульманлар!
Юдже Раббимиз Къуран-ы Керимде «Араф» суреси, 7/96-нджы аетте бойле буюра: «О (пейгъамберлер ёлланылгъан) улькелернинъ халкъы инансалар ве (гунахтан) сакъынсалар эди, эльбетте, оларнынъ устюне коктен ве ерден нидже берекет (къапыларыны) ачар эдик…».
Пейгъамбер Эфендимиз (с.а.с.) исе, бизни бойле тенбиелеген: «Бу дюнья малы джельп этиджи ве татлыдыр. Ким бу малгъа джумерт бир гонъюль иле саип олса, малы берекетленир. Амма ким де хырс ве ачкозлюликнен бу малны истесе, малынынъ берекети кетер» (Бухарий, «Зекят», 50).
Азиз муминлер!
Шу аетнен хадис бизге берекетнинъ сыррыны огрете: Аятына боллукъ кельмесини истесенъ, элиндекилерни топламагъа дегиль, пайлашмагъа бакъ! Чюнки мал, илим, рызыкъ ве севги ялынъыз пайлаяшкъанда чокълаша. Берекет гонъюль байлыгъы ве джуюмертлик иле келе. Исрафтан, хырс ве ачкозлюликтен, ниметке къаршы нанкёрлюктен ве къызгъанчлыкътан узакъ турмакъ керек! Чюнки берекет – саип олгъанларына эсир олмайып, иришкенинъ хузурдыр. Ялан, рия, косьтериш, алдатма ве акъсызлыкътан сакъынмакъ керек! Чюнки гунахлар ве ахлякъ эксикликлери берекетни ёкъ эте. Берекет Аллахкъа теслимиет иле, риза ве шукюр иле, догърулыкъ ве намускярлыкъ иле, тевазу ве тевеккюль иле къазаныла.
Къыметли мусульманлар!
Омюримизнинъ берекети – иман, ибадет, салих амель ве гузель ахлякътыр. Гонъюлимизнинъ берекети – Къуран-ы Керимдир. Эвимизнинъ берекети – ульфет, муаббет ве мерхаметтир. Малымызнынъ берекети – зекят, инфакъ (Аллах ёлунда масраф этмек) ве садакъадыр. Тиджаретимизнинъ берекети – дюрюстлик, манълай тери ве элял къазанчтыр. Ишимизнинъ берекети – онынъ акъкъыны бермек ве федакяр олмакътыр. Илимимизнинъ берекети – огренгенимизнен амель этмек ве бильгимизнен пайлашмакътыр. Заманымызнынъ берекети – онъы нафиле масраф этмемек, къыйметини билип дегерлендирмектир. Несилимизнинъ берекети – Ислям ве инсанлыкъ ичюн хайырлы эвлят етиштирмектир.
Дегерли муминлер!
Аллах, берекетнинъ екяне менбасы, Юджелер Юджесидир, Джумерттир. Бойле экен, къуллукъ ве ибадетимиз иле, дуа ве ниязымыз иле берекет берген Раббимизге ёнелейик. Унутмайыкъ ки, биз ниетимизни Рахман олгъан Аллахнынъ разылыгъына багъласакъ, О Къудрет Саиби де бизге берекет къапыларыны ачаджакътыр.