14.02.2020 – ФЕДАКЯРЛЫКЪ
لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ
[Лен теналю’ль-бирра хатта тунфикъу мимма тухиббун].
Бакара 154-156;
Урьметли мусульманлар! Эр бир мусульман Раббимиз тарафындан берильген ниметлернинъ бир къысымыны Онынъ ёлунда масраф этильмеси иле юкюмлидир. Аллахнынъ ве джемиетнинъ огюнде вазифелеримизни ерине кетирмек ичюн гонъулюмизнинъ, вакъытымызнынъ ве малымызнынъ бир къысымыны айырмалы.
Аллах берген ниметлер, инсангъа пек татлы келе. Бу ниметлерни Аллах ёлунда къулланмагъа гъайрет этмели. Раббимиз «Ал-и Имран» суресининъ 92-нджи аетинде бойле буюра: «Севген шейлеринъизден масраф этмегендже, асла эйиликке иришалмазсынъыз».
Азиз муминлер! Инсаннынъ саип олгъан ве дегер берген шейлерини Аллах ризасы ичюн сарф этмесине, эр тюрлю заметке къатланып, давасы огъурына себат этмесине федакярлыкъ дейлер. Шу бир керчек ки, инсаниет, шу джумледен мусульман уммети бир чокъ инсаннынъ федакярлыкълары нетиджесинде аякъта турмакътадыр.
Федакярлыкъ – фазилеттир. Инсан огълу Аллах ризасы ичюн инсанлыкъкъа, умметке, халкъына, Ватанына, сой-сопу ве къорантасына эйилик ве федакярлыкъ япмалы. Кими вакъытындан, кими эмегинден, кими имкянларындан, кими макъам ве вазифесинден, кими ибадет ве дуасындан федакярлыкъ япа биле. Бир талебенинъ ёкълукъкъа къатланып, окъумасы, бир зенгиннинъ де онъа степендия бермеси эп федакярлыкътыр. Эгер эр кес элинден кельгенлерини япмагъа тырышса, умметимиз буюк макъсадларгъа иришир, ама кимсе раатыны бозмагъа истемез исе алымыз перишан олур.
Мухтерем джемаат! Бизлер федакярлыкънынъ энъ гузель нумюнелерини Пейгъамберимиз Мухаммед Мустафа (с.а.с.) ве сахабелерининъ аятында коремиз. Олардан сонъ кельген салих эдждатларымызнынъ яшайышында бунъа шаат оламыз. Олар ич бир шейлерини аямадан, эп ульвий макъсатлар ичюн яшагъанлар. Ниметлернинъ энъ буюги – джанларыны биле, Аллах ёлунда бергенлер.
«Ант олсун ки, сизни бираз коркъу ве ачлыкъ; маллардан, джанлардан ве махсуллардан бираз эксильтювнен (факъырлыкъ иле) денъермиз. (Эй, Пейгъамбер!) Сабыр этиджелерни мужделе! О сабыр эткенлер, озьлерине бир беля кельген вакъытта: «Биз Аллаhнынъ къулларымыз ве биз Онъа дёнеджекмиз», дерлер.»
Буларнынъ арасында, юз йыл эвельси, бутюн дюнья дженклер ичинде парчаланып тургъанда, айны бойле федакяр инсанлар халкъымызнынъ келеджегини тюшюнип, ортагъа чыкътылар. Къырым мусульманларынынъ къурултайы, артындан I Миллий Къурултай топланып, Номан Челебиджиханны Къырым, Акърусие ве Литва муфтиси, сонъра да миллий укюметнинъ башлыгъы оларакъ сайладылар. Диний ве миллий яшайыш джанланып башлагъан эди.
Челебиджихан ве сафдашлары эм къырымтатар халкъы ичюн, эм де Къырымда яшагъан бутюн халкъларнынъ келеджеги ичюн арекет эте эдилер. Къырым халкъларыны гузелликте бир демет чичек киби корьген муфти, заманнынъ бутюн телюкелерине бакъмадан, сонъуна къадар давасындан вазгечмеди, Къырымны терк этмеди. Аписке алынгъан Номан Челебиджихан 1918 сенеси, февраль 23 куню Акъяр шеэринде анархистлер тарафындан къуршунланды. Шеит муфтининъ вуджуды Къара денъизге атылды. Бу фаджиа Ватаны, миллети ве инсаниетлик ичюн, джаныны феда этмек нумюнеси олды.
Урьметли халкъым! Динимизни, инанчымызны, бар олувымызны ве намусымызны къорчалап сакъламакъ ичюн нидже шеитлеримиз джанларыны берди. Бу ерни юрт япкъан онлардыр. Ер топесиндекилерни яшаткъан ер дюбюнде яткъанлардыр. «Иште, Рабблеринден багъышлавлар ве рахмет эп оларгъадыр. Ве догъру ёлны тапъканлар да олардыр.»
Инсаннынъ дереджеси онынъ хакъ ёлунда нелер феда эте биледжегинен ольчюлир. Онъа коре, Аллахкъа даа якъын кимселер, иманы ве анъы даа къуветли мусульманлар, озюни дегиль де башкъаларыны тюшюнгенлердир. Миллетимизге бешик олгъан, аталарымыздан мирас къалгъан ве шеитлеримизнинъ къанларынен сувлангъан бу топракъ Ватанымыздыр! Алахтан эманет этильген бу юрт садыкъ, адалетли, иманлы ве федакяр эвлятларыны беклемектедир. Онъа саип чыкъмакъмакъ, абаданлаштырмакъ ве гуллендирмек бизим вазифемиз олгъаныныасла унумайыкъ.
Аллах бутюн шеитлеримизге, ватан ве миллет огърунда джанларыны феда эткен буюклеримизге рахмет эйлесин! Бизлерни де догъру ёлдан айырмасын!