Бала буюклерден орьнек алып, бу аятны танымагъа башлай. Аш ашагъанда, къашыкъны насыл этип тутмакъ, насыл кийинмек… Анасы- бабасы насыл этип лакъырды этсе, бала да айнысыны эшитип, бу шекильде лаф этмеге башлай. Яни инсан оськен сайын бу арекетлерни текрарлай. Балагъа сёзнен айтылгъан насиатлар аз шекильде къабул этиле. Олар корьгенини япа. Ана-бабалар балагъа не косьтерселер, къаршылыкъ оларакъ айны буны коребилелер. Ве тек анасы ве бабасындан дегиль, аркъадашларындан, къомшуларындан, оджаларындан да орьнек алып, осе. Яни бир генч, шахсиет оларакъ давранышлары ве алышкъанлакъларыны кендисине орьнек оларакъ ала ве шу орьнеклер вастасы иле осе. Онынъ ичюн орьнек оларакъ сечильген инсанлар гузель ахлякълы олмалы. Акси алда нетиджелер де аджыныкълы олабиле. Шу себептен баланынъ этраф даиресине чокъ дикъ-къатлы олмакъ керек.
Генчлер чешит инсанлардан орьнек ала. Оларнынъ арасында, керчектен, эм гузель шахсиетлер, эм менфий чизгилерни ташыгъан инсанлар да мевджут.
Амма унутмамакъ керек ки, догърусыны сайламакъ ичюн, Аллаху Теаля инсангъа акъыл-фикир берди.
Бир генч ичюн гузель орьнек – Пейгъамберимиздир (с.а.с.). Пейгъамберимизнинъ хадислери, мусульманларгъа ёл косьтерген къаиделер кибидир. Бундан гъайры, сахабе кирам ве тарихта эмиетли ер алгъан чокъ гузель инсанлар бар. Оларнынъ эйи давранышларыны дикъкъаткъа алып, аятымызгъа кечирмек мумкюндир.
Девамы бар…
Айше Дуран