НАМАЗ: РАББИМИЗГЕ ЯКЪЫН ОЛМАКЪ ГЪАЙРЕТИМИЗ | ЦРО ДУМК

Пятница

29

марта

19
Рамазан
1445 | 2024
Утр.5:00
Вос.6:18
Обед.12:53
Пол.16:20
Веч.19:17
Ноч.20:36
Времена намазов
Календарь 2024

Намаз

НАМАЗ: РАББИМИЗГЕ ЯКЪЫН ОЛМАКЪ ГЪАЙРЕТИМИЗ

Опубликовано:

26.06.2020 — НАМАЗ: РАББИМИЗГЕ ЯКЪЫН ОЛМАКЪ ГЪАЙРЕТИМИЗ

 

اُتْلُ مَا اُوحِىَ اِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَاَقِمِ الصَّلَاةَ اِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَلَذِكْرُ اللّٰهِ اَكْبَرُ وَاللّٰهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ

 

[Утлю ма ухие илейке мине’ль-китаби ве экъими’с-салях. Инне’с-саляте тенха ани’ль-фехшаи вель-мункер. Ве лезикруллахи экбер. Веллаху ялему ма теснеун].

 

Мухтерем мусульманлар!

Бир кунь Пейгъамберимиз (с.а.с.) сахабелеринен сухбет эткенде, олардан бойле бир суаль сорагъан: «Биринъизнинъ къапысы огюнден бир озен кечсе, ве о, озенде куньде беш кере ювунса, онда кирден бир шей къалырмы?» Сахабе-и кирам (р.а.): «Къалмаз, я, Ресуляллах», – деп, джевап берди. Пейгъамбер Эфендимиз (с.а.с.) бойле буюргъан: «Иште, беш вакъыт намаз да бойледир. Аллах бу намазларнен гунахларны ёкъ эте» (Бухарий, «Мевакъиту’с-салят», 6).

Азиз муминлер!

Пейгъамберлернинъ тарих боюнджа эсас ибадети олгъан намаз, юдже динимизнинъ беш темель эсасындан биридир. Намаз – инсаннынъ руху, бедени, акъылы, юреги, севгиси ве урьмети иле, къыскъаджасы, бутюн барлыгъынен Аллахкъа ёнелишининъ тимсалидир. Инсан не вакъыт Раббининъ къуллукъ даветине гонъюльден джевап берип, намазларыны эда этсе, о вакъыт керчек манада хузургъа къавуша. Лякин, намазларыны ихмал этип, Рабби иле арасындаки багъны зайыфлатса, о вакъыт нефсаний арзуларынынъ эсири ола ве зиянгъа огърай.

Къыйметли мусульманлар!

Эзаннынъ даветинен Яраткъаннынъ хузурунда намазгъа тургъан мумин ашкъыны, багълылыгъыны, итаатыны ве теслимиетини Онъа арз эте. Бу алынен, намаз муминнинъ асретнен беклегени ве Юдже Раббине энъ якъын олгъаны къаршылашув вакъытыдыр. Намаз дюньягъа аит шамата, дерт ве сыкъынтылар бир кенаргъа быракъылып, чыкъылгъан мукаддес бир ёлджулыкътыр. Асыл ватаны олгъан дженнеттен узакъкъа тюшкен инсаннынъ самимиетини ве догъру ёнелишини къорчалагъан бир аят иле Раббине къайтмакъ арзусыдыр.

Намаз шукюр ве миннетдарлыкъ заманыдыр. Яраткъан ве яшаткъан, нимет берип тоюргъан, къорчалагъан ве багъышлагъан Аллах Таалягъа нисбетен мумининъ вефа борджудыр.

Дегерли муминлер!

Хутбенинъ башында окъугъаным «Анкебут» суресининъ 29/45-инджи аетинде Хакъ Тааля бойле буюра: «(Ресулым!) Санъа вахий этильген Китапны окъу ве намаз къыл. Шубесиз, намаз, аясызлыкътан ве яманлыкътан къорчалай. Аллахны анъмакъ, эльбетте, (ибадетлернинъ) энъ буюгидир. Аллах япкъанларынъызны биле».

Бойле экен, намаз арынув ве къорчаланув гъайретидир. Намазларына дегер берген, гъайрет косьтерген, текбиринден селямына къадар намазнынъ бутюн рукюнлерини дос-догъру ве хушу ичинде эда эткен бир мумин ибадет шуурына саип демектир. Ибадет шууры исе, къул олмакъны бильмектир. Аллахнынъ эр вакъыт бизни корьгенини ве эшиткенини билип, такъва, мерхамет ве незакет иле яшамакътыр.

Иште, бу себептен намаз муминнинъ ялынъыз ибадет борджуны дегиль, айны заманда устюн ахлякъыны да темсиль эте. Намаз къылгъан кимсе эр тюрлю ашырылыкътан, къабалыкътан ве зорбалыкътан къорчалана. Намаз иле кучьленген маневияты саесинде ая ве эдепке келишмеген арекетлерден узакъ ола.

Азиз мусульманлар!

Пейгъамберимизге ве онынъ шахысында бутюн муминлерге сесленген Къурандаки «Tаха» суреси, 20/132-нджи аетинде бойле буюра: «Аиленъе намазны эмир эт; озюнъ де онъа сабырнен девам эт. Сенден рызыкъ истемеймиз, (аксине,) Биз сени рызыкъландырамыз. Гузель нетидже – такъва иледир». Аллах Ресули (с.а.с), Аллахнынъ бу эмирини ерине кетирип, эр саба къызы Хазрет-и Фатименинъ къапысына келе ве: «Эй, эв халкъы! айдынъыз, намазгъа!» – деп, оларны намазгъа давет эте эди (Тирмизий, «Тефсиру’ль-Къуран», 33). Бугюн бизлер де, Пейгъамбер Эфендимиз (с.а.с.) япкъаны киби, озюмизни ве аилемизни беш вакъыт намазгъа ве техеджджуд намазына алыштырмакънен мукеллефмиз.

Айса, намазнынъ шифа берген, ишанч ве тынчлыкъ ашылагъан авасында Раббимизнен къаршылашмакътан, озюмиз ве аилемиз, махрум къалмайыкъ. Бу аятта динимизнинъ диреги, ахиретте исе, эсабымызнынъ ильк суали олгъан намазларымызны ихмал этмейик. Унутмайыкъ ки, намаз бир къыйынлыкъ дегиль, аксине, озюмизни танымагъа, янъартмагъа, зикир, шукюр ве тефеккюр иле кемалгъа келювге весиле олгъан эшсиз бир ниметтир. Севгили Пейгъамберимизнинъ муждесинен хутбени битирмеге истейим: «Ким, Аллахнынъ бир эмири олгъаныны къабул этип, рукуларына, седжделерине, абдестлерине ве вакъытларына дикъкъат этип, беш вакъыт намазны къылмагъа девам этсе, дженнетке кирер» (Ибн Хaнбeль, IV, 266).