НЕФС ТЕРБИЕСИ
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا
Бисмилляхи’р-рахмани’р-рахим.
Къад эфлеха мен зеккяха ве къад хабе мен дессаха.
Сайгъылы джемаат!
Бу дюнья кечиджидир, къалыджы дегильдир. Къыскъадыр, сонъсуз дегильдир. Ниметлери ольчюлидир, кениш дегильдир. Бунынъ ичюн, акъыллы мусульман бу дюньядан зияде ахирети ичюн чалышкъан кимседир. Ислям ве иман бизге берген акъикъаты будыр, Пейгъамберимиз де (а.с.) бу акъикъатнен аятыны кечирген эди.
Ибн Месуднынъ хабер бергенине коре, бир кунь Пейгъамберимиз (а.с.) хасыр устюнде юкълап къалгъан эди. Уянгъанында, хурма пытакълары ве япракълары мубарек юзюнде из къалдыргъан эди. Буны корьген сахабелер Пейгъамберимизнинъ хасырына йымшакъ бир шейнинъ серильмесини истедилер. Пейгъамбер (а.с.) исе, оларгъа бойле хитап этти:
«Меним дюньянен не ишим бар? Мен дюньяда бир терек тюбюнде раатлангъан сонъ, кене ёлуна девам эткен кимсе кибим» (Ибн Мадже).
Сахабелернинъ ривает эткенлерине коре, Севимли Пейгъамберимизнинъ (а.с.) эвинде куньлердже атеш янмай, ашлар пишмей эди. Саба ашамагъа бир шей тапмагъан вакъытта, о кунюни оразанен кечире эди. Кимерде де ачлыкътан къурсагъына таш байлай эди. Сахабелерден Азрет-и Умернинъ анълаткъанына коре:
«Биз Пейгъамбернинъ (а.с.) кунь бою ач къалып, къурсагъыны тойдурмакъ ичюн адий бир хурмачыкъ биле тапамагъанына шаат олгъан эдик» (Муслим).
Азиз джемаат!
Иште, алемлерге рахмет олып кельген бу юдже пейгъамбер бойле къыйынлыкъларгъа ве зорлукъларгъа къатланды. Элялындан не тапкъан олса, атта, ерге тюшкен отьмек парчасы олса биле, онъы атмайып, ерден котерип, тоз-топракътан темизлеп ашады. Урбадан не эдие этильген олса, оны кие эди, йыртылгъан вакъытта исе, ямавларыны озю тикип, урбасыны киймеге девам эте эди. Энес бин Маликтен ривает этильдигине коре, бир кунь Фатиме, Аллах ондан разы олсун, Пейгъамберимизге (а.с.) пиширильген отьмек кетирди. Пейгъамберимиз (а.с.) онъа: «Къызым бу не?», – деди. О да: «бу чёрек, пиширип, санъа кетирдим», – деди. Пейгъамберимиз (а.с.) онъа: «Учь кунь ичинде бабанъ агъызына аладжакъ биринджи локъма бу оладжакъ, къызым», – деди.
Хутбемни башында окъугъан аетнинъ манасынен битирмеге истейим. Юдже Мевлямыз «Шемс» суресининъ 9-10-унджы аетлеринде бойле буюрды:
«Нефсини тербие эткен къуртулды. Оны кирлеткен исе, зияндадыр».
Аллах бизни нефс ачкозьлюгинден, душман шерринден, шейтаннынъ ийлесинден ве эр тюрлю фитнеден къорчаласын!