11.12.20 – ПЕЙГЪАМБЕРИМИЗ ВЕ БАЛАЛАР
اَلْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ اَمَلًا
Мухтерем мусульманлар!
Юдже Раббимиз Къуран-ы Керимде, «Кехф» суресининъ 46-нджы аетинде бойле буюра: «Мал-мульк ве огъуллар дюнья аятынынъ сюсюдир; къалыджы олгъан яхшы шейлер исе, Раббинънинъ къатында эм савап джеэтинден даа хайырлы, эм де умют багъламагъа даа ляйыкътыр».
Азиз муминлер!
Бала бизге багъышлангъан ниметлернинъ энъ севимлисидир, ханелеримизнинъ берекетидир. Олар аятымызнынъ къуванчы, юдже Китабымыз, Къуран-ы Керимнинъ ифадесинен, козь айдынлыгъымыздыр. Амель дефтеримизни эр даим ачыкъ тутаджакъ олгъан эйилик менбамыздыр. Буюк эманетимиз, барлыгъы ве ёкълугъы иле имтиан весилемиздир.
Къыйметли мусульманлар!
Балачыкъларымызнен мунасебетлеримизде орьнек олгъан энъ дегерли рехберимиз, алемлерге рахмет оларакъ ёлланылгъан Севгили Пейгъамберимиздир. О, яратылгъанлар ичинде энъ чокъ балачыкъларны севе эди. Балачыкъларнынъ башыны окъшап, оларны кокюсине басып, опип, къокълап, озюнинъ кениш мерхаметини косьтерген. Бир хадисинде: «Буюклерге урьмет, кучюклерге мерхамет костермеген бизден дегильдир» деп айтты.
Дегерли муминлер!
Ресулюллах балачыкъларгъа дегер бере эди, оларгъа дегерли олгъанларыны ис эттире эди. Янында балачыкъларгъа ер айыра, бир шей икрам эткенде, эвеля, балачыкълардан башлай эди. Янларындан кечкенде, селям берип, хатырларыны сорай эди. Базы вакъытларда, оларнен шакъалаша, атта, оюнларына къошулып, оларнен ойнай эди.
Балалрны азиз бир эманет оларакъ коре эди ве урмай эди. Насыл бир хатаны ишлеген олса-олсунлар, оларны сабырнен динлей, насиат бере эди. Къыз балачыкъларына ве етимлерге айры бир эмиет бере эди, хорланмаларына асла разы дегиль эди. Пейгъамберимизнинъ бутюн гъайрети балаларнынъ шахсиетли биревлер оларакъ осьмелери, озьлерине ишангъан, джесаретли, иманлы ве гузель ахлякълы бир несиль оларакъ етишмелери ичюн эди.
Азиз мусульманлар!
Кунюмизге бакъкъанда мусульманлар бу принциплерден узакълашкъаныны коремиз. Материалист ве менфаатперест бир якълашувнен тербие этиле. Диний ве миллий дегерлер керек дереджеде ашланмай. Ахлякъий тербие алчакъ севиеде: ислам темизлик къаиделери, кийим къушам меселелри, арам-элял анълайышы, куфюр сёзлер ве иляхре. Балаларны ургъан ве ашалагъан ана-бабалар, ананы къыйнагъан бабалар ве даа нелер-нелер бозукъ тербиенинъ себепчиси ола.
Албуки Пейгъамбер Эфендимиз асырлар эвель бизге мисаль костерген ве буюргъан ки, «Ич бир баба баласына гузель тербиеден даа къыйметли бир мирас къалдырмагъан». (Тирмизий, «Бирр», 33; Ибн Ханбель, IV, 77). Севги ерине нефрет дуйгъулары ичинде, сагълам диний бильгиден марум, миллий къыйметлерге эджнеби, «Раббена эп бана» анълайышнен остюрюльген балаларнынъ не озюне не де миллетине хайыры олмайджакътыр.
Унутманъыз! Сиз буну япмасанъыз, башкъасы баланъызны тербие этеджектир. Келеджектир бир ады саны белли олмагъан «шейх», «темиз Ислам» адынен экстремист фикирлерни баланынъ къафасына сокъаджакъ. Сонъра не ана-бабасыны таныйджакъ, не миллетини, не мезхебини, не байрагъыны, не де девлетин къануныны…. Бунынъ акъыбети эльбетте пек аджыныкълы ола.
Бу себептен. Балаларны алякъамыздан ве севгимизден махрум къалдырмайыкъ. Оларны шефкъат ве мерхамет иле, Аллахкъа къуллукъ ве месулиет анълайышы иле етиштирейик. Ватанына, миллетине ве ана тилине севги ашлайыкъ. Бунынъ ичюн, сёзюмиз ве арекетлеримиз иле балаларымызгъа орьнек олайыкъ. Маддий ихтияджларынынъ янында маневий ихтияджларыны да козетейик. Джамиге, Къуран дерслерине кетирейик. Унутмайыкъ ки, балагъа косьтерильген севги ве алякъа, онъа берильген ахлякъ ве ашлангъан гузель тербие дюнья ве ахиретимиз ичюн энъ хайырлы сермиядыр.