19.02.21 – ШЕИТЛИК ВЕ НОМАН ЧЕЛЕБИДЖИХАН
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِى سَبِيلِ اللّٰهِ اَمْوَاتًا بَلْ اَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
[Ве ля техсебенне’ллезине къутилю фи себилилляхи эмвата. Бель эхьяун инде Раббихим юрзекъун].
Урьметли мусульманлар!
Юдже Раббимиз биз, инсанларны яратып, элимизде олгъан эр шейимизни, сайыламайджакъ къадар ниметлерни лютуф этти. Ниметлернинъ энъ буюги – инсангъа эбедий сеадетни багъышлайджакъ догъру имандыр. Аллахкъа имандан сонъ исе, энъ буюк дегерлерден бири – джаныдыр. Динимизде онынъ дегери о къадар буюк ки, Къуранда къабаатсыз инсаннынъ джаныны алгъан кимсе санки дюньяда яшагъан бутюн инсанларны ольдюрген киби буюк гунах ишлегени бильдириле. Ама ким де бир инсаннынъ джаныны къуртарса, санки дюньядаки бутюн инсанларны къуртаргъа киби савап аладжагъы да айтыла («Маиде» суреси, 5/32).
Иште ойле йигитлер бардыр ки озь вакъытыны, малыны ве атта джаныны биле Аллахнынъ ёлунда феда эте. Бир исаннынъ дереджеси онынъ хакъ ёлунда нелер феда эте биледжегинен ольчюлир. Ама мында анахтар сёз – хакъ ёлда. Чюнки Аллах ичюн деп, миллет ичюн деп, озь менфааты яда партиясынынъ менфааты ичюн чапкъалагъан инсанлар аз дегильдир. Ялан-янълыш идеяларгъа, хаялларгъа къапылып омрюни зиян эткенлер ве халкъынынъ башына беля олгъанларны корьдик ве корьмектемиз.
Факъат: «Муминлерден ойле (йигит ве къави) эрлер бардыр ки, Аллахнен япкъанлары анълашмагъа садакъат костерирлер. Бойлеликнен олардан кими адагъыны керчеклештирип (хакъ ёлда джаныны бергендир), кими де (гонъульден дженнетни ве шеитликни умит этип) беклемектедир. Олардан ич бири вазгечмек я да четке чекильмек (маначыкълар) иле (Аллах адына бергенлери сёзлерини) денъиштирмедилер. (Ахзаб, 33/23)
Сайгъылы мусульманлар!
Ватан, анджакъ огърунда джаныны феда эте биледжек эвлятлары олса, Ватандыр. Халкъ, анджакъ огърунда джаныны бере биледжек йигитлери олса, халкътыр. Динимизни, инанчымызны, бар олувымызны ве нумусымызны къорчалап, сакъламакъ ичюн нидже шеитлеримиз джанларыны бирдилер. Ве эминим ки, шимди де арамызда ойле инсанлар олгъаны ичюн, дегерлеримиз бинъйыллап яшар.
Кечкен асырнынъ башында, къарышыкъ бир девирде, бутюн дюнья ве Русие дженклер ичинде парчаланып, ёкъ олаяткъанда, бир сыра втанпервер йигит ве зиялыларымыз халкъымызнынъ келеджегини тюшюнип, арекетке кечмек имкяныны булдылар. 1917 сенеси, март 25-те, Бутюн Къырым мусульманларынынъ топлашувыны кечирдилер. Анда Номан Челебиджиханны, Къырым, Литва, Полонья ве Беяз Русиенинъ муфтиси сайланды. Артындан, Номан Челебиджихан ве онынъ сафдашлары, 1917 сенеси, ноябрь айында, къырымтатар халкъынынъ I Къурултайыны топлап, миллий укюмет тиздилер. Диний ве миллий яшайыш джанланып башлагъан эди.
Оларнынъ макъсады тек къырымтатар я да мусульманларны котермек дегиль эди, олар Къырымда яшагъан бутюн халкъларгъа хызмет этмек ичюн ёлгъа чыкътылар. Оларнынъ ниети: халкъларны барыштырмакъ, адалетни тиклемек ве Ватанны гуль бахчасына чевирмек эди.
Лякин Русиеде яйылып башлагъан динсизлик акъымы Къырымны да раат къалдырмады. Орталыкъ къарышты. Арамызда юзберген айрылыкътан файдалангъан анархист кучлер 1918 сенеси Номан Челебиджиханны апс эттилер ве Акъяргъа алып кетип, февраль 23 куню къуршунладылар.
Муфти, сиясетчи, етекчи, шаир, Номан Челебиджиханнынъ фаджиасы халкъ ве Ватан ичюн, Аллах ичюн джаныны феда этмек нумюнеси олды.
О 33 яшында эди, Ватаныны ташлап къачмады, халкъынен берабер эм кульди эм окюнди. Онынъ къыскъа аяты инсанларгъа хызметнен берекетленди ве тиллерге дестан олду. Анджакъ онынъ энъ муим дереджеси шеитликтир. Шеит олгъанлар акъкъында Къуранда бойле сёзлер буюрыла: «Аллах ёлунда ольдюрильгенлерни сакъын олю сайманъ, аксине, олар тирилер, Рабблери янында рызыкъларгъа наиль олалар» («Аль-и Имран» суреси, 2/169).
Аллах Номан Челебиджиханнынъ ве даа сонъраки йылларда шеит этильген бинълернен семетдешимизнинъ рухуна рахмет эйлесин! Бизлерге де оларнынъ аятларындан дерслер алып, Аллахкъа лайыкъ къул, Мухаммедке (а.с.) ляйыкъ уммет, Ватангъа лайыкъ эвляд эйлесин!