Якъында эки яшнынъ сухбетини эшиттим. Бири башкъасындан «Сен тюшлеринъде Хазрет-и Пейгъамберни корьдинъми?», – деп сорады. Табиий ки, тюште олса биле, Хазрет-и Мухаммедни (с.а.с.) корьмек – эр бир мусульманнынъ хаялы ве къуванчыдыр, амма, келинъиз, бу меселеге башкъа тарафтан бакъайыкъ.
Динимизге коре, Хазрет-и Пейгъамбер тюште тек озь керчек тыш корюниши ве васыфларынен корюне биле. Имам Бухарий оджаларынынъ «Пейгъамберни тюште корьмек – бир инсаннынъ оны тек аятында асыл суретини корьмеси алында мумкюн ола биле» айткъанларыны бильдире (Бухарий, «Табир», 10). Бундан себеп, Хазрет-и Пейгъамберни аятта корьмеген ве онынъ керчек сурет ве корюнишини бильмеген инсан тек онынъ сыфатыны коре биле. Бойле экен, Хазрет-и Пейгъамберни тюште корьмек анджакъ оны керчек аятта корьген сахабелер я да онынъ корюнишини ве шемаилини там анъламынен бильгенлер ичюн мумкюндир.
Пейгъамберимиз (с.а.с.) бойле буюргъан эди: «Мени тюшюнде корьген кимсе керчектен корьген демектир, чюнки шейтан меним суретиме кирип оламаз» (Бухарий, «Илим», 38; «Табир», 10; «Эдеб» 109; Муслим, «Руя», 10, 11; Тирмизий, «Руя», 4, 8). Башкъа бир хадисте: «Мени тюшюнде корьген, керчекте мени корьгендир», – буюрылгъан (Муслим, «Руя», 11). Бунынъ манасы – «мен насыл исем, корьген» я да «темсилимни корьген» демектир.
Башкъа тарафтан шейтан бир кишиге тюшюнде корьген бир корюнтининъ Пейгъамбер (с.а.с.) олгъаны весвесесини бере биле. Анджакъ тюш корьген киши эгер Хазрет-и Пейгъамбернинъ шемаилини – керчек суретини, корюнишини биле исе, бунынъ бир шейтан алдатмасы олгъаныны анълар (Мехмет Яшар Къандемир, Имам Тирмизийнинъ Шемаиль-и Шериф шерхи, Истанбул, 2015, дж. III, с. 325).
Бунен берабер, бир кимсе тюшюнде Хазрет-и Пейгъамберни акъикъий суретинен корьген олса биле, онынъ руяда айткъанлары Къуран ве Суннетке терс кельсе, оларнен амель этильмез. Меселя, бир киши тюшюнде Хазрет-и Пейгъамбернинъ онъа элял олгъан бир хусуснынъ харам олгъаныны; харам олгъан бир хусуснынъ исе, элял олгъаныны айткъаныны корьсе, бу тюшнинъ ич бир къыймети ёкътыр. Айны шекильде, меселя, ич бир бошама арекетинде олмагъан бир кимсе тюшюнде Хазрет-и Пейгъамбернинъ онъа апайыны учь талакънен бошагъаныны айткъаныны корьсе, бу тюшке коре де амель этильмез.
Кунюмизде базы адамларнынъ эр заман ве эр ерде Хазрет-и Пейгъамберни корьгенлерини, атта, топлашувларына къошулгъанларыны иддиа этеджек къадар илери кеткенлерине шаат олмакъ мумкюн. Тарихимиз косьтере ки, шу чешит иддиалар эр бир девирде олгъан ве алимлер буларгъа къаршы керекли джеваплар бергенлер. Бойле шейлерни иддиа эткенлер динини бильген ве акъылыны къуллангъан инсанларгъа ич тесир этип оламаз, эльбет.
Пейгъамберимиз Хазрет-и Мухаммед Мустафа (с.а.с.) бутюн ачыкълама ве уйгъуламаларыны аятта экен ортагъа къойгъан. Онынъ суннети сахабеден башлап, несиль-несильден бизим кунюмизге къадар етип кельди. Аллахнынъ китабы Куран-ы Керим янында бизим ичюн динимизнинъ экинджи менбасы – Суннет-и Сениедир. Бунен берабер, Хазрет-и Пейгъамберни тюшлеринде корьген инсан онынъ сёзлерини суннет оларакъ къабул этемез. Юдже Аллах Пейгъамберимизнинъ тилинен бизге ёллагъан шериатны екюнледи. «Бугунь сизлер ичюн дининъизни екюнледим» аети де бунъа делильдир («Маиде» суреси, 5/3). Пейгъамберимизнинъ вефатындан сонъ биревнинъ тюшюнде корюлип, сёйлеген бир сёзнинъ я да япкъан бир ишнинъ бизге делиль оладжагъы акъкъында бир малюмат ёкъ. Вефатынен айны вакъыт шериат тамамлангъаны ичюн, диний мевзуларда башкъа бир делильге ихтиядж ёкътыр.
Булардан анълаймыз ки, Хазрет-и Пейгъамберни руяда корьмек – эр заман яхшылыкъкъа олса да, диний тарафтан бойле тюшнинъ бир кучю ёкътыр.
Аллаху Тааля о бир дюньяда Хазрет-и Пейгъамберимизни корьмекни, Кевсер шербетинден ичмекни насип эйлесин ве бизлерни Хазрет-и Пейгъамберимизнинъ шефаатына наиль эйлесин.
Раим ГЪАФАРОВ