Пейгъамберимизнинъ балдызы…
Эки кере Ватанындан айырылгъан бульбуль…
Аиледе докъуз къыз къардаш эдилер. Татасы Меймуне (р.а.) Пейгъамберимизнинъ ханымы олды. Дигер къыз къардашлары Хазрет-и Хамза ве Хазрет-и Аббаснен эвли эдилер.
Эсма (р.а.) Хабешистангъа ве сонъра да Мединеге хиджрет эткени ичюн, Пейгъамберимиз макътагъан бир ханымдыр. Акъайы, Пейгъамберимизнинъ досту ве эки догъмуш къардашы Джафердир. Экиси де биринджи мусульманлардан олып, бутюн къыйынлыкъларны чеккенлер.
Динни раат яшамакъ ичюн, Хабешистангъа кочьмеге меджбур олдылар. Хабешистаннынъ къыралы адалетли ве диндар бир христиан эди. Мусульманларны пек севди ве къардашлары киби саип чыкъты. Бир къач йылдан сонъра Пейгъамберимиз ве мусульманлар Мединеге кочьтилер. Буны эшиткен Джафернен апайы Эсма (р.а.) эвини, ишини ташлап, гемилернен Мединеге ёл туттылар.
Бир кунь Эсма (р.а.) Пейгъамберимизнинъ апайы Хазрет-и Хафсагъа мусафирликке барды. Эвинде бабасы Умер (р.а.) да бар эди. Къызындан мусафирнинъ ким олгъаныны сорады. Хазрет-и Хафса:
– Бу Хабешистандан кочькен Эсма бинт Умейстыр, – деген.
Умер (р.а.):
– Машаллах! Лякин Мединеге хиджретте биз сизни кечтик. Демек, Пейгъамберимизге биз сизден даа да якъынмыз, – деген.
– Ёкъ, валлахи, сиз Пейгъамберимизнен берабер эдинъиз. Биз исе, ондан узакъ бир ерде, гъурбетте асретлик чеке эдик. Ве буны динимизни къорчаламакъ ичюн яптыкъ. Бу меселени Пейгъамберимизден сорайджам! Джевабыны алмагъандже, бир шей де ашамайджам! – деп джевап берген Эсма (р.а.).
Пейгъамберимизге барып, бу меселени анълатты. Пейгъамберимиз (с.а.с.):
– Манъа сизден даа якъын олгъаны ёкъ! Умер ве дигерлери тек бир кере хиджрет этип кочьтилер. Эй, геминен кельген ёлджулар! Сизинъ эки хиджретинъиз бар! – деген.
Бундан сонъра бутюн Хабешистандан кочип кельген сахабелер, Эсмагъа (р.а.) келип, бу хадисни сорай эдилер. Эсма (р.а.) да бунъа севинип, гъурурлана эди.
Муте дженкинде акъайы Джафер (р.а.) ордунынъ башында эди ве шеит тюшти. Эсма (р.а.) учь баланен тул къалды. Пейгъамберимиз (с.а.с.) оны досту Эбу Бекирнен эвлендирди. Бу бахтлы аиледе даа бир бала олды. Амма, севинч куньлери кедер куньлерине денъишти, ве акъайы Эбу Бекир вефат этти. Бу фазилетли ханым, пек къыйын алгъа тюшти. Буны корьген Али (р.а.) онъа эвленмеге теклиф этти.
Эсма (р.а.) Пейгъамберимизден чокъ хадис ривает этти. Умер (р.а.), Аблуллах бин Аббас, Къасым бин Мухаммед, Ибн Мусеййиб киби алим инсанлар ондан хадис алмакъ ичюн келе эдилер.
Эсманынъ (р.а.) ады Ислям тарихына федакяр, кучьлю табиатлы, акъыллы ве къавий иманлы бир ханым оларакъ язылды.
Аллах ондан разы олсун!
Эмине Асанова