КЕРЧЕК МУМИН

لَقَدْ خَلَقْنَا الإنْسَانَ فِي أحْسَنِ تَقْوِيمٍ  ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أسْفَلَ سَافِليِنَ

[Лекъад халякънеʼль-инсане фи эхсени такъвим. Сумме радеднаху эсфеле сафилин]

Урьметли мусульманлар!

Инсан – юрьген, лаф эткен, кульген, севген, несиль арттыргъан, ашамагъа ве къорчаланмагъа тырышкъан бир яратыкъ дегильдир. Оны яраткъан Юдже Мевлянынъ буюргъанына коре, акъикъий инсан – яратылгъанларынъ энъ шерефлиси ве Аллахнынъ ер юзюнде халифесидир. О, беден ве рух оларакъ, акъыл ве диггер къабилиетлер оларакъ мукеммель яратылгъандыр. Иманы, ибадети ве ахлякъыны инкишаф эттиргени вакъыт мелеклерден устюндир. Феналыкъларда да шейтаннынъ огюне кече биледжек бир къабилиеттедир.

Акъикъий мусульман олюмни тюшюнир, о бир дюньяда нелер оладжагъыны эр вакъыт юрегинде ташыр, унутмаз. Ольмеден эвель олюмден сонъра оладжакъларгъа азырланыр. Бойледже, яшайышыны маналандырыр. Омюрини ялынъыз бу дюньядан ибарет деп бильмез. Дюнья аятындан сонъ ахирет аятынынъ бар олувына инаныр.

Азиз джемаат!

Мукъаддес китабымыз Къуран-ы Керимден инсаннынъ бош-бошуна яратылмагъаныны билемиз. Аят ве олюм инсанны имтиан этмек ичюндир. Дюнья аятынынъ ве ахирет аятынынъ керчеклерини корьмеген, оны ве кяинатны яраткъан Юдже Аллахны тюшюнмеген, ичинде яшагъан топлумгъа файдалы ишлер япмагъан, гъафиль ве фикирсиз инсанларнынъ башкъа махлюкъатлардан ич бир фаркъы ёкътыр.

Юдже Аллах, ашап ичмектен, кезип тозмакътан бир шей тюшюнмегенлерге, бир тюрлю месулиет дуймагъанларгъа инсанлыкъны ляйыкъ корьмей. Оларны дёрт аякълы айванларгъа бенъзете. Аллах къатында акъикъий инсан – иманлы, амели ве гузель ахлякъынен юксек дереджеге иришкен ве мукемеллешкен инсандыр.

Сайгъылы мусульманлар!

Акъикъий мусульманнынъ дюнья аятында эки муим гъаеси бар:

— Аллахнынъ эмирлерине сайгъы,

— Яратылгъанларгъа шевкъат ве мерхамет.

Аллахнынъ эмирлерине сайгъы ве бойсунув эр бир инсаннынъ биринджи ве энъ муим вазифесидир. Акъикъий мусульманнынъ энъ юдже гъаеси – оны яраткъан ве яшаткъан Аллахнынъ ризасыны къазанмакътыр. Иманы, ибадети ве ахлякъынен Аллах ризасыны къазангъан инсанларгъа Аллах эм бу дюньяда, эм де ахиретте мукяфатлар береджек. Пейгъамбер эфендимиз (с.а.в.) бу мукяфатларны:

«Козьлер корьмегени, къулакълар эшитмегени ве акъыллар тюшюнемегени къадар гузель», – деп таныткъан.

Урьметли мусульманлар!

Инсан озюни гюнахлардан къорчаламалы. Яландан, харамлардан, ошектен, бевтан айтмакътан ве лаф ташып юрюмектен узакълашмалыдыр. Бу арекетлер инсаннынъ юрегини кирлете, Аллахтан узакълаштыра ве джеэннемге кермесине себепчи ола.

Яратыджынынъ къатында къыйметли олгъан инсан озюни бойле чиркин арекетлеринен тюшюрмемек керек.

Инсанны акъикъий инсан макъамына юксельткен арекетлерни ашагъыдаки хадис-и шериф бойле анълата: «Инсанларнынъ хайырлысы инсанларгъа энъ файдалы олгъанларыдыр».

Ислям дини фаланча яхшы, фаланча ярамай демез. Ислам дини бу тюшюндже ве дуйгъу яхшыдыр, ама бу дуйгъу ярамайдыр дер. Я да бу арекет севаплыдыр, бу арекет харамдыр дер. Ве бизге озюмизни тюзетмеге шанс берир. Инкишаф этмекнинъ ёлларыны огретир.

Ойле исе биз эм киши оларакъ, эм де джемаат оларакъ динимизнинъ эмирлери догърултусында арекет этмелимиз, нефсимизнинъ я да шейтан сыфатында базы инсанларнынъ насиатлары догърултысында дегиль. Аллахны танымагъан, элял-арамгъа дикъкъат этмеген кишилернинъ мусульман бир миллетке насыл хайырлары токъуныр?!

Ойле исе биз хайырлы лаф айтаджакъмыз, файдалы ишлер япаджакъмыз, ветанымызда барышыкълыкъны сакълайджакъмыз ве