Пейгъамберимиз – аяты бу дереджеде тафсилятлы билинген ве огренильген екяне инсандыр. Онынъ сёзлери, арекетлери, давранышлары, ибадет аяты тарихта сакъланып къалды. Аллахнынъ сёзю Къуран-ы Керим ве 1400 девамында язылгъан Ислям китаплары ве эсерлери Мухаммед Пейгъамбернинъ (с.а.в.) шахсиетини ачыкъламакъта.
Юдже Раббимиз Пейгъамберимизни алемлерге рахмет оларакъ ёллады. Ресулюллахнынъ (с.а.в.) аяты етим балалыгъындан башланды. Сонъра Мухаммед (с.а.в.) пейгъамберлик макъамына кетирильди ве, джемиетнинъ бутюн басамакъларындан кечип, энъ юксек сайылгъан девлет башы севиесине еткен.
Аллаху Тааля «Ахзаб» суресининъ 21-инджи аетинде бойле буюра:
«Ант олсун ки, Ресулюллахта сизлер, Аллахкъа ве ахирет кунюне къавушмакъны умют эткен ве Аллахны чокъ зикир эткенлер ичюн, энъ гузель бир орьнек бар».
Мухаммед Пейгъамбер (с.а.в.) балалыкъта ана-бабасындан оксюз къалып, эйи, адалетли ве намуслы бир инсан олып осьти. Оны осьтюрип бакъ-къан къадынларгъа да урьмет ве севги иле янашты.
Пейгъамберимизнинъ (с.а.в.) генчлигине дикъкъат эткен бири озюне догъру генчлик харитасыны сызабиле.
Элял рызыкъ ичюн чалышкъан туджджар да Эфендимизден орьнек алабиле, чюнки Пейгъамберимиз (с.а.в.) бу мевзуда биле энъ юксек тиджарет ахлякъыны косьтерди.
Эгер бир аиле къурмагъа къарар берсенъ, Пейгъамберимизнинъ (с.а.в.) аилесинден нумюне алабилесинъ. Чюнки Пейгъамберимиз пек гузель къоранта башы олып, омюр аркъадашларына ярдым этти, оларгъа нисбетен урьмет ве севги иле давранды. Онынъ мисали боюнджа къоранта къургъанлар, иншааллах, келеджекте эки дюньяда сеадетке къавушабилирлер.
Пейгъамберимиз (с.а.в.) Аллахтан вахий алгъанда, талебе киби эди. Аллахнынъ сёзюни джемаатына анълаткъанда исе, оджа сыфатында чыкъты. Оджа сыфатында Пейгъамберимиз киби йымшакъ, айны аньде адалетли олмалымыз. Талебе олгъанда исе, дикъкъатлы, сабырлы олмакъ керекмиз.
Пейгъамберимизнинъ (с.а.в.) аяты бизим ичюн бир кузьгю кибидир. Бу кузьгюге бакъып, базы табиат чизгилеримизни ве зайыфларымызны корьмек ве оларны тюзельтмек мумкюндир.
Девамы бар…
Айше Дуран