Инсанлардан энъ чокъ Нух Пейгъамбер (а.с.) яшады, бинъ йылгъа кельди. Ондан, аяты насыл кечти, деп соралгъанда: «Бир къапыгъа кирдим, экинджисинден чыкътым», деп буюрды. Яни бинъ йыл яшагъанына бакъмадан, аяты бир ань киби кечти.
Аллаху Теаля бизге буюк бир хазине берди. Бу хазиненинъ ичинде олгъан энъ буюк къыйметлер — иман, акъыл ве омюрдир. Бу бизим ичюн энъ буюк ниметлер ве оларны гузель бир шекильде къулланмакъ керектир. Бизге бу дюнья аяты бир кере бериле, ахиретимиз бу дюньядаки аятны насыл кечиреджегимизнен багълы. Онынъ ичюн келеджекте пешман олмамакъ ичюн, Аллаху Теаля бизге берген ниметлернинъ къыйметини билип, аятны гузель кечирмели.
Инсан аятынынъ энъ берекетли мевсими – генчликтир. Онъа даа «омюрнинъ баари», деп айталар. Чюнки генчликте кучь, чалышмагъа истек, джесарет, хафыза… инсанда эр шей бар. Омюрнинъ темели исе балалыкъ ве генчликте къурула. Генчлик – инсаннынъ маневий къыйметлери ве табиатынынъ шекилленген заманыдыр. Къартларымыз: «Агъач яш экен эгилир», дейлер. Инсан табиаты ве омюр бакъышлары шекилленип пекитильген сонъ, оларны денъиштирмек чокъ зордыр. Онынъ ичюн адамнынъ генчлик чагъына буюк дикъкъат айырып, энергиясыны догъру ёлгъа, хайырлы ишлерге ёнъельтмек керекмиз.
Омюрнинъ энъ энергик девири олгъан генчликте, инсаннынъ фикирлерине де буюк дикъкъат айырмалы. Кенди арзуларына, нефсине аким чыкъ-къан генч, Аллаху Теаля огюнде даа къыйметлидир. Хадис-и шерифте шойле кече: «Аллах, бала давранышлары олмагъан, хайыргъа чевирилип, намусыны сакълагъан генчни севе» (Ахмед, IV, 151).
Хз. Али шойле деди: «Эльден кетмегенинден эвель бу эки шейнинъ къыйметини анъламакъ зордыр: биринджиси сагълыкъ, дигери исе генчликтир».
Онынъ ичюн генчлерге, бу дюньягъа келювининъ себебини анълатмакъ, хатырлатмакъ керектир. Яшагъанымызнынъ манасы – Аллахкъа итаат этмек, Ватан, миллет ве аилесине хайырлы бир эвлят олмакътыр!
девамы бар…
АЙШЕ Дуран