Пейгъамберимизнинъ сют къардашыдыр.
Пегъамберимизнинъ сют анасы олгъан Хазрети Халименинъ къызы.
Мухаммедни (сас) кичкене олгъанда, анасынен берабер оны бакъкъан бахтияр бир къыз.
Пейгъамберимиз (с.а.с) Мекке шеэрини дженксиз къайтаргъан сонъ, этрафтаки Хевазин ве Сакиф къабилелери[1] къоркъты. Аман дженк азырлыкъларыны башлады. Атта дженк мейданына аилелерини ве малларыны да кетирдилер.
Пейгъамберимиз (с.а.с) оларнынъ бу арекетлерини огренгенинен, Меккеден 12 бинъ аскернен оларгъа догъру ёлгъа чыкъты. Хунейн деген ерде эки орду корюшеджек эди. Амма Хунейнге барып чыкъмакъ ичюн, пек тар къаялар арасындан кечмек керек эди. Хевазинлилер бу фырсатны къулланып, бу тар ерге окъчулерни[2] ерлештирдилер, ве мусульманларнынъ устюне апансыздан уджум эттилер. Мусульманларнынъ сафлары дагъылмагъа башлады. Амма Пейгъамберимиз (сас) мубарек сёзлеринен ве джесаретли турушунен сахабелерни тез-тез топарлады ве Аллахнынъ ярдымынен бу къыйын дженкте мусульманлар гъалебе къазанды.
Пейгъамберимиз (сас) душманны такъип этмеге, сонъра да эсир алып, гъанимет[3] топламагъа эмир этти. Девелер, къойлар ве эсирлер алынды.
Эсирлер арасында Пейгъамберимизнинъ сют къардашы Шейма бинт Харис де бар эди. Сахабелерге:
– Мен Пейгъамберимизнинъ къыз къардашы олам, – деди, оны аман Пейгъамберимизнинъ янына алып бардылар.
– Эй, Мухаммед! Мен Халименинъ къызы Шейма. Даа къардашларым Абдуллах ве Энисе бар эди. Сен бизде олгъанда, берабер къойларны бакъа эдик.
– Сёзлерини исбат этеджек бир ишаретинъ бар мы? – деп сорады Пейгъамберимиз (сас).
Шейма:
– Аркъамда бир яра изи бар. Сирер деген ерде къойларны отлаткъанда, яралангъан эдим. О вакъыт меним бабам сенинъ де бабанъ эди. Меним анам, сенинъ де ананъ эди. Хатырладынъ мы, я Ресулюллах?, деп джевап берди:
Бу сезлерден сонъ, Пейгъамберимиз ридасыны[4] чыкъарды, ерге яйып, Шейманы отуртты. О куньлерни хатырлап, козьлери яшарды. Сют анасы ве бабасы акъкъында сорады. Шейма оларнынъ вефат эткенлерини бильдирди. Сонъра исе Пейгъамберимиз (сас):
– Эгер эвине къайтмакъ истесенъ, сени йиберем. Истесенъ, итибар саиби бири олып мында къал, – деп теклиф этти.
– Чокъ сагъ ол, амма эвиме, аилеме къайтмагъа истер эдим, – деп джевап берди Хазрети Шейма.
О кунь эсирлернинъ чокъусы, мусульманларнынъ эдеп ве тербиесини корип, мусульман олдылар. Хазрети Шейма да мусульман олып, эвине къайтты. Пейгъамберимиз онъа чокъ сайыда къой, ве ёлда ярдым этеджек учь ыргъат ве бир джарие де берди.
Хазрети Шейма, севингенинден, балалыкъта йырлагъаны бир тюркюни хатырлады:
Эй, Раббим! Мухаммед къардашым бизде къалсын!
Онынъ йигит олгъаныны корейим!
Келеджекте юдже инсан олгъаныны корейим!
Онъа душман олгъанларнынъ сонъуны корейим!
Онъа эбедий шереф ве иззет бергенини истейим!
Аллах ондан разы олсун!
Эмине АСАНОВА