Базы алимлеримизнинъ малюматына коре, сихир: «Аллахтан башкъасыны юджельтмек ве олып кечкен вакъиаларны, къадерни бильгенини косьтереджек сёз ве арекет япмакътыр». Сихир энъ буюк гунахлардан сайылмакъта. Сихирнинъ пек фена ве къоркъунчлы нетиджелери бардыр. Бунынъ ичюн сихир япмакъ ве яптырмакъ динимиздже иртидаттыр (динден чыкъмакътыр). Чюнки Аллахнынъ янында сакълы олгъан бильгиге ве къаза, къадер мевзуларына къарышмакъ, инсанларгъа зарар кетирмек динден чыкъараджакъ энъ буюк гунахлардан сайылмакътадыр.
Сихирни меслек эткен кимселер Шейтаннынъ огюнде озь мертебелерини котермек ичюн, динге келишмеген бир чокъ сёз ве ишлер япалар. Аллахнынъ адыны ярамай, кирли ерлерде къулланып, аякъ тюбюне алалар. Аллахкъа келишмеген сыфатлар къулланып, Онъа ширк къошалар. Къуран аетлерини аселет янълыш окъуп, янълыш язалар. Мелеклерге келишмеген сыфатлар къошуп, ярамай сёзлер айталар. Бу ве башкъа динге келишмеген сёз ве ишлернен динден чыкъалар. Къуран-ы Керим бу меселени шу шекильде анълата:
«Сулейманнынъ укюмдарлыгъы акъкъында олар, шейтанларнынъ айткъанларына уйдылар. Амма Сулейман (сихир япып) кяфир олмады. Шейтанлар исе кяфир олдылар, (чюнки) инсанларгъа сихирни огреттилер…» («Бакъара» суреси, 2/102-нджи ает).
Бу аетнинъ тефсиринден де корьгенимиз киби, сихирнинъ бир чокъ къысымлары бар ве атта фалджылыкъ сихирнинъ къысымларындан сайылмакътадыр. Чюнки джинлер Аллах къатында сакълы олгъан бильгилерни къырсызлап, дюньягъа кетирип, фал бакъкъан, сихир эткен кимселерге бу бильгилерни айтып, къулакъларына фысылдайлар. Фалджылар исе алгъан догъру бильгиге озьлеринден докъсан докъуз ялан къошып, бу гунах ишнинъ девам этмесине себеп олалар.
Асылында, сихир кунюмизде пейда олгъан бир иш дегильдир. Даа миляттан эвель 721 ве 586 сенелери Бабильде Харут ве Марут адында эки мелекке берильген илимден алынгъан эди. Мелеклер инсанларгъа сынав олып ёлланылгъан эдилер ве ишлери, инсанлар арасыны бозмакъ дегиль, тюзельтмек эди. Албуки, ярамай ниетли инсанлар бу бильгилерни вакъытынен озь менфаатлары ве алчакъ ниетлери ичюн къулландылар. Бу бильгилерни даа сонъ китапларгъа кечирип, асырдан-асыргъа девам эттирип, кунюмизге къадар къадыннен акъайнынъ араларыны бозмакъ, бирисини хаста этмек ве башкъа гунахлар ичюн къулландылар. Бу чиркин ишни Пейгъамберимиз (с.а.в.) бир хадисте шу шекильде тенбиелейлер:
«Эляк эткен еди буюк гунахтан къачынъыз. Сахабелер: «Къайсы гунахлар?», – деп сорагъанларында, Пейгъамберимиз (с.а.в.) оларгъа: «Аллахкъа ширк къошмакъ, сихир япмакъ, Аллахнынъ (зарар кетирильмесини) харам япкъан джанны акъсызлыкънен ольдюрмек, фаиз (проценты) алмакъ, оксюз кимсенинъ малыны алмакъ, дженк вакъытында джебеден къачмакъ ве темиз къадынларгъа зина ифтирасыны япмакътыр» [Бухарий].
Башкъа хадисте Пейгъамберимиз (с.а.в.) шойле буюрдылар:
«Ким сихир, этне я да фал япкъан кимсеге кетсе ве оларнынъ айткъан сёзлерини къабул этсе, Мухаммедге (с.а.в.) берильген (динни, Китапны) къабул этмегендир» [Шуабу’л-Иман].
Дюньяда файдасыз ич бир илим ёкътыр, амма инсанларнынъ о илимлерни насыл къуллангъанлары пек муимдир. Нитеким зеэрден илядж япылгъаны киби, илядж кимерде янълыш къулланылса, зеэрге чевириле биле. Бундан себеп, мусульман кимсе озюни, къорантасыны, якъынларыны ве башкъа мусульман къардашларыны къорчаламакъ ичюн, эр шейден хабердар олып, амма эр шейни япмамакъ керек. Эгер япса, гунах ве харамгъа кирер. Пейгъамберимиз (с.а.в.) бу меселени шу шекильде хабер эттилер:
«Ким (сихир макъсадынен) тююм япса, сонъ онъа уфлесе, сихир япкъан сайылыр. Ким сихир япса, ширкке тюшер. Ким (къорчаланмакъ ичюн) бир шей асса, аскъан шейге ёлланылыр» [Несаи].
Этнеге огърагъан кимсе умютсизликке тюшип, «бу беля ве мусибет не ичюн меним башыма кельди» деп, Аллахкъа къаршы кельмемеси керектир. Биринджиден, бу Аллахнынъ такъдири ве сынавы олгъаныны унутмамалы, экинджиден, бу сынав тек бизлерге дегиль, Севгили Пейгъамберимизге де (с.а.в.) кельген эди. Хазрети Айше анамызнынъ анълаткъанына коре: «Хазрети Пейгъамберге (ехудилер тарафындан) сихир япылды. Пейгъамберимиз (с.а.в.) бу сихир себебинден япмагъан шейлерни япкъан киби тюшюне эди. Бир кунь меним янымда олгъан вакъытта, Аллахкъа дуа этти, сонъ кене дуа этти. Ве шойле айтты:
«Эй, Айше, ис этесинъми, сорагъаным хусуста Аллах манъа фетва берди?».
«Къайсы хусуста, эй, Аллахнынъ Пейгъамбери?», – деп айттым.
«Эки киши манъа келип, бири баш уджумда, экинджиси де аякъ тарафымда отурды.
Бири башкъасына: «Бунынъ раатсызлыгъы недир?», деди.
Экинджиси: «Сихирдир!», деди.
Биринджиси кене сорады: «Ким сихир япты?».
Экинджиси: «Лебид Ибну’л-Асым адында бир ехудий», деп джевап берди. Биринджиси: «Сихирни насыл япты?», деди.
Экинджиси: «Таракътаки сачкъа ве бир де хурма томурджыгъынынъ ичине!» джевабыны берди.
Биринджиси: «Япкъан шейлери къайда тура?», деп сорады.
Экинджиси: «Зерван къуюсында!» джевабыны берди».
Бу мунасебетнен Пейгъамберимиз (с.а.в.) сахабелеринден бир къысым адамларнен берабер къуюгъа кетти, ичине бакъты, къуюнынъ устюнде бир хурма бар эди. Сонъ меним яныма келип: «Эй, Айше! Аллахкъа емин олсун, къуюнынъ суву санки къынанен боялангъан киби кирли ве о сувнен сувлангъан хурма тереклерининъ даллары санки шейтанларнынъ башлары киби!», деди.
Мен: «Эй, Аллахнынъ Пейгъамбери! Оны къуюдан чыкъардынъмы?», деп сорадым.
«Ёкъ», деди ве шойле айтты:
«Аллах манъа шифа берди. Амма инсанларгъа зарар келе биледжегинден къоркътым!». Буны айтып Пейгъамберимиз (с.а.в.) онынъ (къуюнынъ – ред.) комюльмесини эмир этти ве оны комдилер» [Бухарий, Муслим].
Эр бир мусульман, шейтан ве инсаннынъ шерринден къуртулмакъ ичюн, Юдже Аллахнынъ бизлерге ёллагъан: «Ихляс», «Фелякъ», «Нас», «Аетель-Курси» аетлерини эм озю, эм якъынларына эзберлетмек керек. Чюнки бу аетлер сихир, козь ве башкъа ярамайлыкъларгъа къаршы энъ кучьлю аетлер, энъ буюк илядждыр. Эм де мусульман къардашына бу киби мусибетте ярдым къолуны узаткъан кимсе, иншаллах, Дженнетке эсапсыз киреджектир. Севгили Пейгъамберимизнинъ хабер эткенлери киби, ахиретте эр кес эсапкъа чекильгенде, етмиш бинъ мусульман эсапсыз Дженнетке киреджеклер. Бу меселени сахабелер озь араларында лаф эткен вакъытта, ким бу инсанлар, аджеба, деп, Пейгъамберимиз (с.а.в.) оларгъа шойле буюрдылар:
«Олар сихир япмагъан, яптырмагъан, огъурсызлыкъкъа инанмагъан ве Рабблерине сыгъынгъан кимселердир» [Бухарий, Муслим]. Раббим бизлерни шейтанларнынъ, душманларнынъ шерринден, фитнеден, сихирден ве ярамай козьден муафаза буюрсын. Амин!
РИДВАН Максудов