АХЫР ЗАМАН ВЕ ФИТНЕЛЕРИ
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً فَقَدْ جَاء أَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ
(Бисмилляхи’р-рахмани’р-рахим. Фехель ензуруне илля’ссаате эн тетиехум бегътетен, фекъад джаэ эшратуха. Феэнна лехум иза джаэтхум зикрахум)
Сайгъылы джемаат!
Къыямет не вакъыт къопаджагъы билинмей, чюнки бу бильги гъайыптан бир бильгидир ве Аллахтан башкъа ич бир кимсе оны билемез. Атта, сургъа уфлеп, эр шейни ёкъ этеджек ве къыяметнинъ башламасына себеп оладжакъ мелек Исрафиль (а.с.) да, яратылгъан кунюнден башлап, Аллахнынъ бу эмирини беклегенине бакъмадан, онынъ вакътыны бильмей. Юдже Раббимиз Къуранда бизлерге бойле хабер бере:
«Къыямет саатынынъ бильгиси, шубесиз, Аллахтадыр. Ягъмурны О ягъдыра, рахимлерде олгъанны О биле. Кимсе ярын не къазанаджагъыны бильмей ве ич бир джанлы къайда оледжегини де бильмей. Шубесиз, Аллах Алимдир, Хабердардыр» («Локман» суреси, 34).
Урьметли джемаат!
Къыямет не вакъыт оладжагъыны бильмесек де, онынъ якъын олгъаныны мытлакъа билемиз. Чюнки хутбемнинъ башында окъугъан аетимде Юдже Мевлямыз бизлерге бойле хабер бере:
«Олар къыямет башларына бирден кельмесинден башкъа бир шей беклейлерми? Шубесиз, онынъ аляметлери энди кельди. Къыямет кельген вакъытта, огют алувлары ич бир файда кетирмез» («Мухаммед» суреси, 18).
Пейгъамбер Эфендимиз (а.с.) сонъ пейгъамбер олгъаны ичюн, биз сонъ уммет сайыламыз. Пейгъамберимиз (а.с.) де бизлерге къыяметнинъ аляметлерини анълатты. Биз кунюмизде оларнынъ бирер-бирер ортагъа чыкъкъанларыны коремиз.
Азрет-и Алининъ ривает эткенине коре, Пейгъамберимиз (а.с.) бойле буюрды: «Умметим он беш шей япмагъа башлагъан анында, башына буюк белялар келир». Сахабелер бу он беш шей нелердир, деп сорагъан вакъытта, Пейгъамберимиз (а.с.) бойледже сайды: «Гъанимет фукъарелерге берильмей, байлар арасында дагъытылгъан вакъытта, эманетке берильген шейни саиби аламагъан вакъытта, зекятны ибадет дегиль, джеза оларакъ корьген вакъытта, адам анасынынъ акъларына риает этмей, апайынынъ сёзюни динлеген вакъытта, бабасындан узакълашып, достуна якъын олгъан вакъытта, джамилерде уйгъун олмагъан сеслер юксельген вакъытта, бир миллетнинъ башына уйгъун олмагъан кимселер реис олгъан вакъытта, адамдан зарар кельмесин деп, онъа урмет этильген вакъытта, ракъы чешитлери чокъалгъан вакъытта, ипектен урбалар кийильген вакъытта, къадын йырджылар ве музыка алетлери чокълашкъан вакъытта, инсанлар озьлеринден эвель яшагъан кимселерни сёгмеге башлагъан вакъытта, къырмызы рузгярны, зельзелени, ернинъ чёкмесини, Деджалны ве коктен таш ягъмасыны бекленъиз» (Тирмизий).
Булар ве даа чокъ аляметлер Пейгъамберимиз тарафындан сыраланды, ве кунюмизде Къыяметнинъ кичкене аляметлери энди ортагъа чыкъты. Ама биз билемиз ки олюм бу дюньяда эркеснинъ ахыр заманыдыр. Эркес озюню олюмге азырламасы керек, эр дакъкасыны Аллах ризасыны къазанмакъ ичюн къулланмасы керек. Аллаху Теаля джумлемизнинъ ахирет инанджыны къувветлендирсинъ ве ахирет кунюне энъ гузель бир шекильде азыр олгъан салих къулларындан эйлесин.