КЪОРАНТАДА МУАББЕТЛИК
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ
[Бисмилляхи’р-рахмани’р-рахим. Ве мин аятихи эн халякъа лекум мин энфусикум эзваджен литескуну илейха ве джеале бейнекум меведдетев ве рахметен инне фи залике леаятиль ликъавмий етефеккерун].
Урьметли мусульманлар!
Топлумларны мейдангъа кетирген ве аякъта туткъан къоранталардыр. Бунынъ ичюн динимиз къорантагъа пек буюк эмиет бере. Пейгъамберимиз (с.а.в) бизлер ичюн нумюне олып, бир мусульманнынъ къорантада насыл давранмасы керек олгъаныны яшап косьтерген. Къорантаны тешкиль эткен кимселер устьлерине тюшкен вазифени ерине кетирген вакъытларында, къорантада бахтлы ве тынч яшайыш башлай.
Къорантада энъ буюк юк ана-бабанынъ омузларына тюше. Чюнки къорантада мисаль алынгъан шахыслар олардыр. Бунынъ ичюн ана-баба, эвеля, озьлери тербиели олып, элял ве арамларгъа дикъкъат этмелери керек. Динлерини яшап, балаларына гузель мисаль олмагъа тырышмалары керек. Бир-бирининъ айыпларыны сакълап, йымшакълыкъ ве анълайышнен арекет этмелери керек. Юдже Раббимиз бу эсасны Юдже Китабымызда бойле бильдире:
«Къадынларынъыз сизлер ичюн бирер урба, сизлер де олар ичюн бирер урба кибисинъиз» («Бакъара» суреси, 187-нджи ает).
Урбалар насыл айыпларны къапата исе, къорантада да къадын ве эркек бир-бирининъ айыпларыны къапатып, тышкъа чыкъармамакъ ичюн гъайрет этмели.
Къадынларымыз ве балаларымыз Аллах тарафындан бизлерге берильген эманеттир. Эманетке саип чыкъмакъ керек. Севимли Пейгъамберимиз (с.а.в.) бир хадис-и шерифинде бойле буюргъан эди:
«Муминлернинъ иман бакъымындан энъ мукеммели ахлякъы энъ гузель олгъаны ве къорантасына йымушакъ даврангъан союдыр».
Азиз джемаат!
Адам не къадар чокъ проблемаларнен къаршылашса-къаршылашсынъ, оларны чезювде энъ эвель ярдымгъа келеджек кимселер, бизни анълап аджыйджакълар – къорантамыз ве якъынларымыздыр. Бунынъ ичюн динимиз къоранта къурмакъны ве якъынларгъа яхшы муамеледе булунмакъны даима тевсие эте. Раббимиз Къуран-ы Керимде бойле буюра:
«Шубесиз, Аллах адалетли олмакъны, яхшылыкъны ве якъынларгъа ярдым этмекни эмир эте» («Нахль» суреси, 90-ынджы ает).
Якъынларына, къорантасына яхшы бакъкъан кимсе берекетни аятынынъ бутюн сааларында корер. Фудайль ибн Ияд азретлери бойле айта эди: «Динге уймагъан бир иш япкъанымны, къадынымнынъ итаатсызлыгъындан анълай эдим. Тёвбе эткенден сонъ, къадынымнынъ итаатсызлыгъы да ёкъ ола эди. Бойледже, тёвбемнинъ къабул олгъаныны анълай эдим».
Динимиз къадын ве акъайларнынъ устюне белли вазифелер юкледи. Эр бир тараф озь вазифесини ерине кетиргени вакъыт, къорантада тынчлыкъ, севги ве муаббетлик ола. Бу вазифелер ерине кельмегенде исе, тасалар, ишанчсызлыкъ ве нефрет ортагъа чыкъа. Эр алда бир-бирини анъламагъа тырышмалы. Пейгъамбер Эфендимиз (с.а.в.) бойле буюргъан эди:
«Бир мумин къадынына ачувланмасын! Ярамай бир адети бар исе, яхшы тарафы да бардыр» (Муслим).
Хутбемни башындаки аетнинъ манасынен битирмеге истейим:
«Сизинъ ичюн озьюнъизден, оларгъа сыджакълыкъ дуйманъыз ичюн, къадынларны яратмасы Онынъ бар олувынынъ делиллериндендир. (Аллах) аранъызгъа севги ве мерхаметни пейда этти. Шубесиз, бунда тюшюнген къавм ичюн бир чокъ ибретлер бар» («Рум» суреси, 21-инджи ает).
Раббим бизлерни мабетликтен, севгиден ве озюмизден сонъ хайырлы несиль къалдырмакътан махрум этмесин. Эм дюнья, эм де ахиретте оларны бизлер ичюн фаидели къылсынъ. Амин!