Бисмилляхир-рахманир- рахим. Аллаху велийю’ллезине амену, юхриджухум минэ’з-зулюмати иля’н-нур. Веллезине кеферу эвлияухуму’т-тагъуту юхриджунехум мине’н-нури иля’з-зулюмат, уляике эсхабу’н-нари хум фиха халидун.
Сайгъылы джемаат!
Адем алейхи’с-селям яратылгъан куньден башлап шейтан Адем ве онынъ несилинден келеджек эр кесге душман олды ве къыяметке къадар озь ордусынен берабер инсанларны догъру ёлдан чыкъараджагъына сёз берди ве сёзюнде садыкъ къаладжагъында да эмин этти. Инсанларны ёлдан чыкъармакъ ичюн бутюн ёлларны ве бутюн васталарны къуллангъан шейтан, инсанларнынъ энъ буюк душманы олды. Юдже Аллах Къуранда бизлерни бойле тенбиелей: «Эй, инсанлар, Аллахнынъ вадеси керчектир, дюнья аяты сизлерни алдатмасын. О кибирли (шейтан), Аллахнынъ (рахмети) меселесинде сизлерни алдатмасын. Шубесиз шейтан сизинъ душманынъыздыр. Айса, сиз де оны душман оларакъ къабул этинъиз. О пешинден кеткен кимселерни тек джеэннемге алып барыр» («Фатыр» суреси, 5,6).
Сайгъылы джемаат! Къыяметке къадар инсанларны догъру ёлдан шашыртаджагъына сёз берген шейтан асырлар девамында адамларны шашырта-шашырта буюк теджрибе къазанды ве инсанларнынъ зайыф нокъталарыны огренип, эп о тарафтан якъынлашты. Аллах шейтаннынъ инсанларны шашыртмакъ ичюн бир ерде отурмайджагъыны ве бунынъ ичюн чешит ёлларны къулланаджагъыны бизлерге бойле хабер бере: «Ант олсун, оларнынъ огюнден, аркъаларындан, сагъларындан ве солларындан келеджем ве Сен, оларнынъ араларында пек аз шукюр эткен кимсени корерсинъ» («Араф» суреси, 17).
Азиз мусульманлар! Бизлерни догъру ёлдан чыкъармагъа чалышкъан, арамызгъа фитне киргизип яйгъан шейтан бир тек озю дегильдир. О, озь аскерлеринен берабер мусульманларгъа ве имангъа къаршы дженк ачты. Аллахкъа теслим олгъан кимселер исе Аллахнынъ динини яймакъ ичюн чалышалар. Юдже Мевлямыз Къуран-ы Керимде бу акътаны бойле хабер бере: «Иман эткен кимселер Аллах ёлунда дженк этелер. Кяфирлер исе тагъутнынъ (шейтаннынъ) ёлунда дженк этелер. Айса, сиз шейтаннынъ аскерлеринен дженк этинъиз. Шубесиз, шейтаннынъ айнеджилиги пек зайыфтыр» («Ниса» суреси, 76).
Биз шейтаннынъ фитнелерине уймайып, онынъ аскерлерине къаршы бутюн кучюмизнен къаршылыкъ бермек керекмиз. Чюнки бизим душманымыз юкъламай ве даима бирлигимиз ве бераберлигимизге зарар кетире. Бу душманларнынъ башында исе джаиллик ве имансызлыкъ тура. Хутбемни, хутбе башында окъугъан ает-и керимени меалинен битирмеге истейим. Юдже Раббимиз бойле буюрдулар: «Аллах иман эткен кимселернинъ достудыр. Оларны (куфюр) къаранлыкъларындан (иманнынъ) нуруна чыкъара. Имансызларнынъ досту исе тагъуттыр (шейтандыр), оларны нурдан къаранлыкъларгъа чыкъара. Олар, джеэннем атешининъ халкъыдыр ве анда даима къаладжакълар» («Бакъара» суреси, 257).