Аллах севгисине иришмекнинъ ёлу – Онынъ севген кимселерни танымакъ ве оларнынъ ёлундан кетмектир. Бунынъ ичюн эр бир мусульман озь пейгъамберини, озь эвляды киби, яхшы танымасы ве аркъасындан кетмеси керек. Озь балаларына да оны даима анълатмасы керек. Хадис алимлери тарафындан Пейгъамберимизни (а.с.) анълаткъан бинълердже китап язылгъан. Бу китаплар «шемаилю’н-небий» дие адландырылгъан. Бу китапларнынъ бири, меселя, буюк хадис алими Эбу Иса Тирмизий тарафындан язылгъан.
Пейгъамберимизге (а.с.) достлукъ япкъан, яхшылыкъта ве ярамайлыкъта даима янында олгъан ве мубарек аякъларына тигенекнинъ биле кирмесине разы олмагъан сахабелер оны бойле анълаталар: «Пейгъамбер Эфендимиз (а.с.) беяз тенли эди, не семиз, не де арыкъ, не пек узун, не де къыскъа бойлу эди. Бою орта, сачлары не пек йымшакъ, не де къатты ве къалын эди. Козьлери балабан, кирпиклери узун, козьдеки къаралыкъ къап-къара олып, бакъкъанларнынъ дикъкъатыны чеке эди. Мубарек юзю ай киби парлакъ ве гузель эди. Омузлары кениш, бели исе, индже дегиль эди. Ерге баскъаны вакъыт, табанынынъ бутюнинен баса эди. Юрген вакъытта, огюне бакъа эди. Адымларыны аткъанда, санки тёпеден ашагъы тюше киби, юре эди ве бирев оны чагъыргъанда, тек башыны айландырмай, бутюн беденинен айлана эди. Пейгъамберимизнинъ (а.с.) тишлери бем-беяз олып, ог тишлерининъ арасы текаран ачыкъ эди. Мубарек сакъалы хынанен боялы олып, аркъадан бакъкъан кимселер тарафындан биле корюне эди. Сонъ йылларында биле сачындаки ве сакъалындаки беяз сачлар йигирми саччыкътан чокъ дегиль эди. Сачлары кимерде омузларына къадар, кимерде де къулакъ тюбюне къадар узана эди. Мубарек тери миск киби къокъуй эди. Пейгъамберимиз (с.а.в.) эр вакъыт кулерюзьлю олып, инсанларгъа къуванч бере эди».
Севимли Пейгъамберимиз (а.с.) инсанларнынъ энъ алчакъгонъюлли ве утанчагъы эди. Керексиз ерде лаф этмей, амма, керек олгъанда, яхшы анълашылсын деп, бир шейни учь кере текрар эте эди. Анджакъ Аллахнынъ эмирлери ерине кетирильмеген ве харамлар ишленген вакъытта ачувлана эди. Буны мубарек манълайында къан дамары шишкенинден анъламакъ мумкюн эди. Энъ севген мейвасы арап хурмасы, ичеджеги сют эди. Энъ чокъ кийген урбасы арап кольмеги эди. Энъ севген ашы – къой куреги эди. Къуран-ы Керимде устюн ахлякъ саиби олгъан Пейгъамберимиз бойле анълата:
«Ант олсун, сизге аранъыздан ойле Пейгъамбер кельди ки, сизинъ сыкъынтыгъа огъраманъыз онъа агъыр келе. О, сизни чокъ тюшюне ве муминлер ичюн пек йымшакъ ве мерхаметлидир» («Тёвбе» суреси, 9/128 ает).