Хутба | ЦРО ДУМК | Страница 2

Пятница

26

апреля

17
Шевваль
1445 | 2024
Утр.4:00
Вос.5:29
Обед.12:46
Пол.16:35
Веч.19:52
Ноч.21:21
Времена намазов
Календарь 2024

Намаз

Хутба

РАМАЗАН АЙЫ

Опубликовано:

16.04.21 - РАМАЗАН АЙЫ   يَا اَيُّهَا الَّذِينَ اٰمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ   [Я эййюха’ллезине амену кутибе алейкуму’с-сыяму кема кутибе але’ллезине мин къабликум леаллекум теттекъун].   Азиз джемаат! Он бир айнынъ султаны, уммет-и Мухаммеднинъ айы, дженнет къапылары ачылгъаны, джеэннем къапылары къапалгъаны, Аллахнынъ берекети ве рахмети чокъ олгъаны Рамазан-ы шериф эпимизге ве бутюн Ислям алемине мубарек олсун! Хутбе башында окъугъаным «Бакъара» суресининъ 183-юнджи аетинде Юдже Аллах бойле буюра: «Эй, иман эткенлер! Ораза сизден эвельки умметлерге фарз этильгени киби, сизге де фарз этильди. Бельки де (Аллахкъа къаршы кельмектен) сакъынырсынъыз». Даа сонъра кельген аетлерде исе, фарз оразанынъ Рамазан айында тутуладжагъы бильдириле. Рамазан оразасыны тутмакъ эм боюн борджумыз, эм буюк саваптыр. Рамазан оразасы Аллахкъа къул олмакъ ве бельгилегени харамларны ишлемемек ичюн бир чешит сабыр тербиесидир. Бу – ялынъыз иман саиби бир инсаннынъ япа биледжеги бир ибадеттир ве, Аллахнынъ изининен, шу ибадет эр мусульманнынъ иманына шааттыр. Ораза ибадетинде косьтериш ёкътыр. Чюнки бир инсаннынъ керчектен ораза туткъаныны бир шу инсан, бир де Аллах биле. Бунъа коре, бир къудсий хадисте Аллах Тааля бойле буюра: «Ораза меним ичюндир, онынъ мукяфатыны анджакъ мен береджем» (Бухарий, «Савм», 9; Муслим, «Сыям», 163). Мухтерем мусульманлар! Шу айда тутаджагъымыз, Ислям динининъ беш темелинден бири олгъан ораза ибадети маддий ве маневий эксиклеримизни даа эйи анъламагъа ярдым этеджек, бай-фукъаре бутюн мусульманларнынъ агъа- къардашлыкъ ичинде бир-бирине якъынлашмаларына себеп оладжакътыр. Бу айгъа махсус теравих намазы, фитир садакъасы ве Рамазанынъ сонъ он кунюнде джамиде озюни ибадетке адамакъ манасында итикаф ибадетлери бар. Мусульманларнынъ бу айда зекятларыны бермеге чалышмалары да бу айда япылгъан ибадетлерге къат-къат зиядесинен савап берильгени себебинден. Куньдюзлери, фарз оларакъ, ораза туткъан, геджелери, сунет-и муэккеде оларакъ, теравих намазларыны къылгъан мусульманларнынъ багъышланаджагъыны Пейгъамберимиз бойле буюргъан: «Эр ким Рамазанда фарз олгъанына инанып, ве анджакъ Аллахнынъ разылыгъыны умют этип, ораза тутса, кечкен гунахлары багъышланыр» (Бухарий, III/33; Муслим, 1/423); «Эр ким ишанып ве къаршылыгъыны Аллахтан беклеп, Рамазанны (теравих) намазларыны къыларакъ кечирсе, кечкен гунахлары багъышланыр» (Бухарий, «Иман», 25). Азиз муминлер! Рамазан айы, айны заманда, Ислям къардашлыгъы, мусульман бирдемлиги пекинген бир айдыр. Аллах Ресулю (с.а.с.) бойле буюргъан: «Ораза туткъан бир кимсени ашатмакъ, о кишининъ савабы къадар савап къазандыра. Ораза туткъан кимсенинъ савабындан да ич бир шей эксильмей» (Тирмизий, «Савм», 82). Ифтарлар васытасынен дост ве къомшуларымызнен бир арагъа келип, агъа-къардашлыгъымызны пекитейик, амма Аллахнынъ: «Ашанъыз, ичинъиз, анджакъ исраф этменъиз» эмирини унутмайыкъ («Араф» суреси, 7/31). Маневий илерилев айы олгъан Рамазанда джанымыз агъыргъан якъын ве узакъ бутюн инсанларны багъышлайыкъ, бир-биримизден эляллыкъ сорайыкъ, япкъан арекетлеримиз ве сёзлеримизни тюшюнип, келеджекте арекетлернинъ ве сёзлернинъ яманындан узакъ олайыкъ. Дуалар къабул этильген бир ай олгъан Рамазанда якъынларымызнынъ эйилиги, хасталарымызнынъ савушмасы, халкъымызнынъ бирлиги, ватанымызнынъ барышыкълыгъы ве умметнинъ тирилиги ичюн дуа этейик. Бу рахмет ве магъфирет айынынъ эр бири бир омюрге бедель олгъан куньдюзлерини, ве эр бири Къадир геджеси киби фазилетли олгъан геджелерини энъ гузель шекильде дегерлендирмеге чалышайыкъ. Хайырда ве гузелликте, джумертлик ве анълайышта бир-биримизнен ярышайыкъ. Рамазан айы боюнджа бизлер ичюн ачылгъан дженнет къапыларындан эр весиленен кирмеге тырышайыкъ. [embed]https://www.youtube.com/watch?v=d-_f9BIjElg[/embed]

ХОШ КЕЛЬДИНЪ, РАМАЗАН!

Опубликовано:

09.04.21 - ХОШ КЕЛЬДИНЪ, РАМАЗАН!   شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِى اُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْاٰنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَىٰ وَالْفُرْقَانِ   فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَ قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَنْ صَامَ رَمَضَانَ اِيمَانًا وَاحْتِسَابًا غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ   [Шехру Рамазане’ллези унзиле фихи’ль-Къуръану худель лин-наси ве бейинатим мине’ль-худа вель-фуркъан. Фемен шехиде минкуму’ш-шехра фель-ясумх. Ве къале Расулюллах (с.а.с.): «Мен саме Рамазане иманен вехтисабен гъуфира леху ма текъаддеме мин зембих»].   Азиз мусульманлар! Огюмиздеки апрель 12, базар эртеси куню ятсы намазындан сонъ къыладжагъымыз ильк теравих намазынен он бир айнынъ султаны – Рамазан айына иришкен оладжакъмыз. Шу гедже темчитке турып, оразагъа ниетленеджекмиз, берекет ве магъфирет мевсимине киреджекмиз, иншаллах. Азиз муминлер! Рамазан айы бир йыл боюнджа асретнен беклегенимиз рахмет айыдыр. Иман, ибадет, гузель ахлякъ, уммет шууры ве Ислям агъа-къардашлыгъы пекинкени истисна бир вакъыттыр. Муминнинъ бир тарафтан Раббинен олгъан багъыны, дигер тарафтан агъа-къардашларынен олгъан мунасебетлерини козьден кечиргени бир замандыр. Иште, бойле мубарек бир айгъа иришмекнинъ бергени хузурнен Пейгъамберимиз (с.а.с) асхабына бойле сесленген: «Рамазан айы сизге берекетинен кельди. Аллах бу айда сизни бай эте, шу себептен сизге рахмет эндире, хаталарны ёкъ эте, шу айда дуаларны къабул эте. Аллах Тааля ибадет ве хайыр меселесинде бир-биринъизнен ярыш этменъизге бакъа, ве мелеклерине къаршы сизнен гъурурлана. Бойле экен, эйилик ве хайырларнен Аллах Таалягъа озюнъизни косьтеринъиз. Рамазан айында Аллахнынъ рахметинден озюни махрум эткен кимсе – бахтсыз кимседир» (Хейсемий, «Меджмеу’з-зеваид», III, 344). Къыйметли мусульманлар! Рамазан – сабырлы ве къанааткяр алымызнен бизни такъвагъа ириштирген ораза ибадетининъ фарз этильгени айдыр. Хидает ве догъу ёл рехберимиз – Къуран-ы Керим эндирильмеге башлангъаны айдыр. Аллах бу хусусны бизлерге «Бакъара» суресининъ 185-инджи аетинде бойле бильдире: «Рамазан айы инсанларгъа ёл косьтериджи, догърунынъ ве догъруны эгриден айырувнынъ ачыкъ делиллери оларакъ, Къуран эндирильген айдыр. Айса, сизден Рамазан айына еткен, шу айда ораза тутсын». Рамазан яз сонъунда ягъып, ер юзюни кир ве тоздан темизлеген кузь ягъмуры киби, муминлерни гунахлардан арындыргъан тёвбе айыдыр. Бу акъта Ресулюллах (с.а.с) бойле буюра: «Ким инанып ве къаршылыгъыны Аллахтан беклеп, Рамазан оразасыны тутса, кечкен гунахлары багъышланыр» (Бухарий, «Иман», 28). Дегерли муминлер! Рамазан-ы шериф омюримизнинъ энъ дегерли махсулат мевсими, эпимиз ичюн маддий ве маневий джеэттен озюмизни янъартув фырсатыдыр. Мусульманлар ичюн бир умют, эеджан ве уяныштыр. Инфакъ иле ёкъсулларнынъ, мухтаджларнынъ, кимсесизлернинъ хатырлангъаны ве къол узатылгъаны бир гонъюль сеферберлигидир. Рамазангъа иришип, онынъ къадирини ве къыйметини бильмеген киши, чокъ буюк бир хазинеден махрум къала! Мухтерем муминлер! Рамазаннынъ берекетинден файдаланайыкъ. Къуран айында юваларымызны ве гонъюллеримизни Къураннен гузеллештирейик. Мукъабеле адетимизге саип чыкъып, Пейгъамберимизнинъ суннетини яшатайыкъ. Джамилеримиздеки ифтарларгъа, ваазларгъа ве теравих намазларына бутюн аилемизнен къошулайыкъ. Зекят ве садакъаларымызнен мухтаджларнынъ, фукъарелернинъ юзлерини кульдюрейик. Пейгъамберимизнинъ ифадесинен, ильк геджесинден башлап, шейтанлар багълангъаны, джеэннем къапылары къапатылгъаны, дженнет къапылары ачылгъаны, сайысыз мумин атештен азат этильгени бу мубарек айны акъкъынен кечиргенлерден олайыкъ. Шу мубарек мевсимде джамилеримиз, Ватанымыз, миллетимиз, мусульман уммети ве джумле инсанлыкъ ичюн дуа этейик. [embed]https://www.youtube.com/watch?v=5VR28GuPEN4&t=26s[/embed]

ЯШЛАРЫМЫЗ – ЭНЪ БУЮК БАЙЛЫГЪЫМЫЗДЫР

Опубликовано:

02.04.21 - ЯШЛАРЫМЫЗ – ЭНЪ БУЮК БАЙЛЫГЪЫМЫЗДЫР   نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ نَبَاَهُمْ بِالْحَقِّ   اِنَّهُمْ فِتْيَةٌ اٰمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى   [Нехну некъуссу алейке небеэхум биль-хакъкъи. Иннехум фитьетун амену би Раббихим ве зиднахум худа].   Мухтерем мусульманлар! Генчлик – инсан омюрининъ бааридир. Хаяллар ве фикирлер ешерип пишкинлешкени, кучь ве эеджан энъ усть нокътада олгъан девирдир. Яшлыкъ, файдалы кечирильгенде, инсангъа дюньяда ве ахиретте сеадет къазандыраджакъ, аксий алда исе, пешманлыкънен анъыладжакътыр. Бунъа коре, Пейгъамберимиз (с.а.с.): «Къартлыкъ кельмеден эвель генчликнинъ къыйметини билинъ!» – дие, бизлерни тенбиелей (Хаким, «Мустедрек», IV, 341). Севгили яш къардашларым! Сиз шимди аятнынъ энъ къыйметли вакъытындасынъыз. Азиз миллетимизнинъ ве инсанлыкънынъ умютисинъиз. Чюнки сиз севгили пейгъамберимиз Мухаммед Мустафанынъ (с.а.с) хакъ давасына сарыладжакъ яштасынъыз. Сайгъылы джемаат! Ич шубесиз, эр бир ана-баба баласына келишкен ад бермек, гузель тербие этмек ве оны окъутмакънен месульдир. Яш несильни окъутып, оларгъа бир зенаат огретип, биз оларгъа шу дюньяда рызыкъларыны къазанаракъ, озьлерини ве келеджек къоранталарыны бакъмагъа огретемиз. Тербие исе, бир яшкъа берильген энъ къыйметли мирастыр. Динимизнинъ мукъаддес дегерлери эсасында бирильген тербие бир инсанны эм бу дюньяда, эм келеджек, эбедий дюньяда бахтлылыкъкъа алып бара. Бойле экен, эвлятларымызны, яшларымызны джамилерге ёллап, Къуран ве дин темеллери дерслерине берейик. Муфтиятымызнынъ имамлары тарафындан джамилерде дин дерслеринен берабер сухбетлер, ачыкъ ваазлар, язлыкъ курслар кечириле. Диний идаремизнинъ Къалай медресеси эр йыл талебелерни къабул эте. Бундан файдаланып, эм озюмиз, эм балаларымыз динимизни огренмеге тырышайыкъ. Ёкъса, эгер генчлеримизни, балаларымызны бошлукъта къалдырсакъ, гизли ёлларнен тюрлю фыркъаджылар, фитнеджилер оларнынъ гонъюллерине ёл тапып, бунъалтыр. Нетиджеде, ана-бабасына ве халкъымызнынъ урф-адетине къаршы чыкъкъан несиль етише билир. Бу – миллетимизнинъ башына сайысыз проблемалар кетирмеси мумкюн. Асыл да, бир халкъ оларакъ девам этмемиз техликеде ола билир. Бунъа ёл бермемек ичюн динимизге сарылайыкъ, эхлю суннет ёлундан айрылмайыкъ. Эвлятларымызгъа, яшларымызгъа онынъ эмиетини огретейик, озюмиз гузель мисаль олайыкъ. Яшларымызнынъ келеджеги ичюн дуа этейик. Оларнынъ гузель келеджеги – халкъымызнынъ гузель келеджегидир. Урьметли муминлер! Къуранда иманлары ве фазилетли турушларынен орьнек костерильген Асхаб-ы Кехф, – бир къобада муджизевий шекильде къалгъан яшлар акъкъында бойле буюрыла: «Биз санъа оларнынъ башындан кечкенлерни керчек оларакъ анълатамыз. Акъикъатен, олар Рабблерине инангъан генчлер эдилер. Биз де оларнынъ хидаетини арттырдыкъ» («Кехф» суреси, 13). Яшларымыз Ислям ёлунда олсалар, самимиетнен, Аллах ризасы ичюн файдалы инсанлар олмакъ ичюн тырышсалар, Аллах да оларнынъ ёлларыны догърулар, эльбет. Пейгъамберимизнинъ муждесине коре, Аллахкъа къуллукъ этип етишкен яш, дехшетли Къыямет кунюнде Аршнынъ кольгеси астында къорчаланаджакъ (Бухарий, «Эзан», 36). Азиз муминлер! Яшларымыз – келеджегимиздир, умютимиздир. Олар – бизни кучьлю япкъан, миллетимизнинъ, умметимизнинъ девам этмесини ве илерилемесини теминлеген энъ буюк байлыгъымыздыр. Эр бир генчимиз бизлер ичюн айры бир къыйметке саип, айры дикъкъатны, дестекни ве севгини акъ эте. Оларнынъ инсанлыкъкъа файдалы, миллий ве маневий дегерлерине багълы, шуурлы ве идеал саиби инсанлар оларакъ етишмелери ичюн эп берабер гъайрет косьтерейик. [embed]https://www.youtube.com/watch?v=dVaNrl-z1RE[/embed]

БЕРААТ ГЕДЖЕСИ

Опубликовано:

26.03.21 - БЕРААТ ГЕДЖЕСИ   قُلْ يَا عِبَادِىَ الَّذِينَ اَسْرَفُوا عَلَى اَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللّٰهِ   اِنَّ اللّٰهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا   اِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ   [Къуль я ибадиеʼллезине эсрафу аля энфусихим ля текънету мир-рахметиллях. Иннеллахе егъфируʼз-зунубе джемиа. Иннеху хувеʼль-гъафуруʼр-рахим].   Мухтерем муминлер! Март 27-си, джума эртеси кунюни март 28-ге, базар кунюне багълагъан гедже – Рамазан айына якъынлашкъанымызны мужделеген мубарек Бераат геджесидир. Гунах, бордж ве джезадан къуртулмакъ киби маналаргъа кельген «бераат» сёзю гунахлардан арынмакъны ве Юдже Аллахнынъ рахмет ве магъфиретине иришмекни ифаде эте. Аллахнынъ афу ве багъышламасы чокъ оладжагъы мужделенгени себебинден, шу геджеге – Бераат геджеси деп айтылгъан. Азиз диндашларым! Юдже Аллах шу геджеде иляхий рахметини даа зияде эндире, рызыкъ ве шифа къапыларыны сонъуна къадар ачып, бизлерни сонъсуз икрамларына давет эте. Севгили Пейгъамберимиз (с.а.с.) де: «Шабан айынынъ 15-нджи геджесини ибадетнен кечиринъиз, куньдюзинде де ораза тутунъыз. Чюнки Юдже Аллах бу гедже дюнья семасына рахметинен теджелли эте ве бойле буюра: «Тёвбе эткен ёкъмы, тёвбесини къабул этейим! Рызыкъ истеген ёкъмы, рызыкъ берейим! Шифа истеген ёкъмы, шифа берейим! Башкъа истеги олгъан ёкъмы, онъа да истегенини берейим», – буюргъан (Ибн Мадже, «Икъамету’с-салят», 191). Айрыджа, Аллаху Тааля бу муждени «Зумер» суресининъ 53-юнджи аетинде бойле бере: «Айт (я, Мухаммед): «Эй, озь-озюни къыйнагъан къулларым! Аллахнынъ рахметинден умют кесменъ! Чюнки Аллах бутюн гунахларны багъышлай. Шубесиз, О, чокъ багъышлайыджы, чокъ мерхаметлидир». Къыйметли мусульманлар! Мубарек геджелер къул ичюн бир къуртулыш весилесидир. Шу себептен мубарек геджелерни бир фырсат билип, олардан файдаланмагъа тырышайыкъ. Оларны ибадетнен ве файдалы ишлернен кечирейик. Бу геджелерге махсус бир ибадет шекили олмаса да, нафиле ибадетлерден къолайынъызгъа кельгенини япмакъ эйидир. Меселя: Къуран окъула, намаз къылына, зикир чекиле биле. Эльбетте, тёвбе-истигъфар ве дуа япыладжакъ шейлернинъ башында келе. Инсан, бир де, озь-озюни бир эсапкъа чекмек керек. Тюзетиледжек табиатлары бармы, биревнинъ акъкъына кирдими, озюни яхшы алып барамы, ибадетлеринде эксиклик бармы? Озюни эсапкъа чекмек пек файдалы шейдир. Инсан, бойле этип, инкишаф эте, озюни тюзете. Эсас, тёвбе бойле япылыр, ёкъса, манасыны анъламайып, кулип-кулип, тёвбе дуасыны окъуяракъ, «Амин!» демекнен багъышлав соралмай. Азиз диндашларым! Рамазангъа эки афта къалгъаны себебинден оразанен алякъалы бильгилерни янъартайыкъ. Къорантамызнен берабер бир ильмихалнынъ ораза бабыны окъуйыкъ. Оразагъа насыл ве не вакъыт ниет этилир, оразаны бозгъан ве бозмагъан хусусларны, фитир садакъасы, теравих намазы, итикаф акъкъындаки бильгилеримизни тазелейик. Шу геджеде озюмиз, аилемиз, бутюн мусульманлар ве инсанлыкъ ичюн Аллахкъа дуа этейик. Берат гедженъиз хайырлы олсун. Онынъ бирлик-бераберлигимизге, инсанлыкъ ичюн барышыкълыкъкъа, хузур ве сеадетке, бутюн муминлернинъ багъышланмасына весиле олмасыны Юдже Аллахтан нияз этемиз. [embed]https://www.youtube.com/watch?v=SzBaSWGphyw[/embed]

МИРАС – АКЪКЪЫНЫ АКЪ САИБИНЕ БЕРМЕК

Опубликовано:

19.03.21 - МИРАС – АКЪКЪЫНЫ АКЪ САИБИНЕ БЕРМЕК   لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْاَقْرَبُونَ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْاَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ اَوْ كَثُرَ   نَصِيبًا مَفْرُوضًا   [Лир-риджали несибум мимма теракеʼль-валидани вель-экърабуне ве лин-нисаи несибум мимма теракеʼль-валидани вель-экърабуне мимма къалле минху эв кесур. Несибам мефруда].   Мухтерем мусульманлар! Бир мусульман аятта олгъанда, малыны истеген кишилерге я да хайрие тешкилятларына багъышлай биле. Олюмден сонърасына къалдырылгъан бу багъышлавгъа васиет деп айтыла. Яни бир де бир мусульман вефатындан сонъра мал-мулькюнинъ бир къысымыны хайыр муэссиселерине, мухтаджларгъа я да истеген кимселерге багъышлай биле. Лякин, динимизге коре, васиет оларакъ барлыкънынъ энъ зияде учьтен бири багъышлана биле. Чюнки вефат эткен кимсенинъ мирасында якъынларынынъ акъкъы бар. Сайгъылы мусульманлар! Ольген сонъ, мусульманнынъ малы Ислямнынъ къаиделерине коре пайлаштырылмалы. Бунынъ акъкъында ает ве хадислер бар. Буларгъа бакъып, эхлю суннет алимлери мирас укъукъыны ишлеп чыкъардылар. Бойледже, сой-соптан кимге не къадар иссе тюшеджеги беллидир. Юдже Раббимиз «Ниса» суресининъ 7-нджи аетинде бойле буюра: «Ана-бабанынъ ве акърабаларнынъ къалдыргъанларындан эркеклернинъ насиби бар; ана-бабанынъ ве акърабаларнынъ къалдыргъанларындан къадынларнынъ да насиби бар. Истер азындан, истер чокъундан, фарз оларакъ (белли бир иссе айырылгъан)». Мевзунен алякъалы хадисте исе, севгили Пейгъамберимиз (с.а.с.) бойле буюргъан: «Бир кимсе вефат эткенде, аркъасындан мал ташласа, о мал – мирасчыларынынъдыр» (Бухарий, «Фераиз», 25). Азиз муминлер! Инсаннынъ догъуштан олюмине къадар бутюн вазиетлерине къанун-къаиделер кетирген динимиз мирас даркъатылмасында да адалетни козь огюне алып, шу мевзуда тафсилятлы укюмлер кетирген. Мумин бир кимсе, ахирет ёлджулыгъына озгъарылгъанда, къалдыргъаны малдан, эвеля, дженазе масрафлары къаршылана. Сонъра, эгер бар исе, борджлары къапатыла. Артындан, малынынъ учьте бирини кечмемек шартынен, васиети ерине кетириле. Бутюн булардан сонъра исе, мирас варислерге кече. Мирас болюштирильген вакъытта, эр акъ саибине акъкъынынъ берильмеси эсастыр. Аллахкъа ве Онынъ эндиргени Къурангъа иман эткен эр мусульман мирастан пайына тюшкенге разылыкъ косьтермек ве агъа-къардашларынынъ акъкъына эль узатмакътан сакъынмакъ керек. Раббимиз де, мираснен алякъалы укюмлерини ачыкълагъандан сонъ, «Ниса» суресининъ 13-юнджи ве 14-юнджи аетлеринде бизлерни бойле тенбиелей: «Булар Аллахнынъ (къойгъан) сынъырларыдыр. Ким Аллахкъа ве Пейгъамберине итаат этсе, Аллах оны тюбюнден озенлер акъкъан дженнет багъчаларына къояджакъ, о ерде даимий къалыджакълар. Иште, буюк къуртулыш – будыр. Ким Аллахкъа ве Пейгъамберине къаршы исьян этсе ве сынъырларны кечсе, Аллах оны даимий къаладжагъы бир атешке сокъар ве онынъ ичюн алчалтыджы бир азап бар». Дегерли муминлер! Корьгенинъиз киби, бу дюньяда къазангъанларымыз бизим дегиль, мирасчыларынынъдыр. Эписини къалдырып кетемиз ве сой-соп буны озь ара пайлаша. Я биз озюмизнен не алып кетемиз, ич тюшюндикми?! Бизим янымызда хайыр ёлунда масраф эткенлеримиз къала – садакъаларымыз, зекятларымыз! Айса, чокъча садакъа берейик, чюнки, эсасында, биз оны озюмиз ичюн беремиз. Бельки фукъареден зияде озюмизге файдасы бардыр. Шейтан даима бизлерни фукъареликнен къоркъута ве, бойлеликнен, саранлыкъкъа итеклей. Раббимиз исе, джумертликни севе. Ойле исе, джумертликтен вазгечмейик, акъны козетейик, адалетли олайыкъ ки, Аллах да бизге рахметини ягъдырсын ве бизлерни къорчаласын. [embed]https://www.youtube.com/watch?v=6QTbJSr_4o4&t=1s[/embed]

ИСЛЯМДА КЪАДЫН

Опубликовано:

12.03.21 - ИСЛЯМДА КЪАДЫН   رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ اَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ اَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ اِمَامًا   [Раббена хеб лена мин эзваджина ве зурриййатина къуррате эюнив веʼджъальна лиль-муттекъине имама].   Азиз мусульманлар! Юдже Раббимиз инсанларны эркеклер ве къадынлар оларакъ яратты. Бунда сайысыз икметлер бардыр. Эркек ве къадыннынъ джемиетте фаркълы вазифелери олса да, олар, инсан ве къул оларакъ, Аллахнынъ къатында тенъдир. Аллахнынъ ризасына келишкен бир шекильде яшамакъ, дюньяда эйилик, адалет ве мерхаметнинъ яйылмасы, ярамайлыкъ, зулум ве акъсызлыкънынъ токътатылмасы ичюн тырышмакъ эм эркекнинъ, эм де къадыннынъ вазифесидир. Сайгъылы муминлер! Къуран-ы Керимде къадыннынъ джемиет ичиндеки ерини ве акъларыны анълаткъан пек чокъ ает бар. Атта, Къуранда «Ниса», яни «къадынлар» деп адландырылгъан бир суре бар. Инсанлыкънынъ анасы Хз. Хаввадан башлап, тарихта из къалдыргъан нидже къадын Къуранда анълатыла. Иманы ве джесаретинен Хз. Асие, иффети ве диндарлыгъынен Хз. Мерьем, сабыр ве теслимиетинен Хз. Хаджер эпимизге мисаль косьтериле. Севгили Пейгъамберимизге ильк инангъан ве оны бутюн кучюнен дестеклеген Хз. Хатиджедир. Ислям ёлунда ильк шеит олгъан къадын – Хз. Сумейедир. Пейгъамберимизнинъ ханесинден илимни инсанларгъа еткизген – Хз. Айшедир. Яни Ислам медениетинде къадынлар эркеклернен берабер юдже дегерлерни къорчаламакъ ичюн бир сырада куреше эди. Бу нумюнелер ярыгъында динимиз, миллетимиз ве медениетимизнинъ къадынгъа эр даим сайгъынен бакъмагъа ве акъларыны къорчаламагъа эмир эткен. Амма, кунюмизде динден узакълашув себебинден къадын акъларыны бозувлар чокълаша. Даа кучьлю яратылып, аиленинъ башчысы оларакъ тайин этильген эр киши, кучюни къорантасыны къорчаламакъ ерине, озюнден даа зайыф олгъан къадыны ве балаларына зулум этмек ичюн къуллана биле. Лякин Пейгъамберимиз: «Апайына къол котергенинъиз сизинъ хайырлынъыз дегильдир», – деп буюра. Языкъ ки, диндар корюнген кишилер де бойле зорбалыкъ япа, къадынларыны ынджыта ве акъларыны аякъ астына ала. Базылары «къоранта реиси меним» деп, деспотлыкъ япа ве къадыныны ыргъат еринде коре; башкъасы «мен Аллахкъа ишанам» деп, тенбеллик япа ве къорантасына бакъмай; дигери бала япа, сонъра исе, «мен джихад этем» деп, аилесини ташлап кете; биреви «экинджи апай олмакъ суннеттир» деп, алдатып, бир къадынны озюнен эвлендире; бир башкъасы да айырыла, «рызыкъ Аллахтандыр» деп, алимент биле тёлемей. Ойле сою да бар, даа тюневин абдест алмагъа огренди, энди ана-бабасына «сиз джаильсинъиз» деп акъарет эте. Бу адиселернинъ энъ худжур тарафы – инсанларнынъ динни озь менфаатына къуллангъаныдыр. Санки олар динге хызмет этмейлер де, дин оларгъа хызмет эте. Бойле бир акъай, бойле бир баба, бойле бир мусульман олурмы? Пейгъамберимиз (с.а.с.) не буюргъан? «Къадынлар акъкъында Аллахтан къоркъунъыз. Чюнки сиз, оларны Аллахнынъ эманети оларакъ алдынъыз ве Аллахнынъ адыны анъаракъ (никях къыйып), озюнъизге элял эттинъиз» (Муслим, «Хадж», 147). Бир дигер хадисинде де бойле буюргъан: «Сизинъ энъ хайырлынъыз апайына энъ гузель мунасебетте олгъанынъыздыр» (Тирмизий, «Рада», 11). Башкъа тарафтан феминизм фикирлерине къапылып кеткен къадын-къызларымыз де аз дегиль. Эр тарафлама Френкистан апайларына ошамагъа тырышалар. Къарардан зияде акъ талап этелер. Шу себептен къорантада хузурсызлыкъ пейда ола. Албуки, Ислам эм апайнынъ, эм де акъайнынъ табиатына коре акъ ве месулиетлерини тайин этти. Сайгъылы мусульманлар! Къадын-къызлар бизим аналарымыз, къызларымыз, къардашларымыз, апайларымыздыр. Эписининъ устюмизде акъкъы бар. Адалетли олайыкъ. Келинъиз, эманетни къорчалайыкъ, харам-элялны оларгъа огретейик ве, «Фуркъан» суресинде Раббимиз огреткени киби, дуа этейик: «Раббимиз! Бизге козюмизни айдынлатаджакъ къадынлар ве эвлятлар багъышла, ве бизни такъва саиплерине рехбер эт!» [embed]https://www.youtube.com/watch?v=jyzVqB2D41M&t=2s[/embed]  

 МИРАДЖ ГЕДЖЕСИ

Опубликовано:

05.03.21 – МИРАДЖ ГЕДЖЕСИ   سُبْحَانَ الَّذِى اَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ اِلَى الْمَسْجِدِ الْاَقْصَى الَّذِى بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ اٰيَاتِنَا   اِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ [Субханеллези эсра биабдихи лейлем мине’ль-месджиди’ль-харами иле’ль-месджиди’ль-экъса’ллези баракна хавлеху линуриеху мин аятина. Иннеху хуве’с-семиу’ль-бесыр].   Мухтерем мусульманлар! Бутюн Ислям алеми март 10, чаршенбе кунюни, март 11, джума акъшамы кунюне багълагъан геджеде мубарек Мирадж геджесине иришеджек. Бу гедже Пейгъамберимизнинъ (с.а.с.) энъ буюк муджизелеринден бири – Исра ве Мирадж муджизеси керчеклешти. Хазрет-и Пейгъамбер Месджид-и Харамдан Месджид-и Аксагъа, о ерден де Юдже Аллахнынъ хузурына чыкъты. Бу ёлджулыкъ ичинде пек чокъ иляхий икмет ве берекет бардыр. Шу мукъаддес ёлджулыкъ «Исра» суресининъ 1-нджи аетинде бойле анълатыла: «Бир гедже, онъа аетлеримизден бир къысымыны косьтермек ичюн, (Мухаммед) къулуны Месджид-и Харамдан этрафыны мубарек эткенимиз Месджид-и Акъсагъа алып баргъан Аллах нокъсан сыфатлардан узакътыр. О, акъикъатен, эр шейни эшитиджи, корюджидир». Мирадж – юкселиш демектир. Эр шейден эвель, юкселюв ёлларынынъ тек саиби Аллах олгъаныны бильмели. Бир мусульманнынъ юкселиши – Аллахкъа якълашмакъ иле олур. Бу себептен Пейгъамберимиз: «намаз – муминнинъ мираджыдыр» деген, чюнки Аллаха энъ якъын олгъанымыз вакъыт – седждедир! Ве бунъа коре бутюн ибадетлер ве гузель, севаплы ишлер бизни Раббимизге якълаштырыр ве бизни маневий юксельтир. Ойле исе мирадж – садыкъ ве самимий бир иман, ибадет ве итаат, ихляс ве такъва, гузель тербие ве ахлякъ, эйилик ве хайыр, догърулыкъ ве дюрюстлик, адалет ве севги, мерхамет ве шефкъат, достлукъ ве къардашлыкъ, сабыр ве себат, федакярлыкъ ве джумертлик, ярдымлашув киби фазилетлернен юксельмектир.   Сайгъылы мусульманлар! Пейгъамберимиз мираджта олгъанда куньде беш вакъыт намаз къарарлаштырыла. Онъа ве умметине Аллаху Теаля  «Аменеррасулю» деген мубарек сёзлерни бере. Бу Бакара суресининъ сонъ эки аети. Шу аетлерге коре, кучюмиз етишкени шейлерден сораладжакъмыз. Ойле исе озюмизни тюзетмек керекмиз. Арекетимиз, лафымыз мусульманджа олмакъ керек. Тек ибадетлерни япмакъ иле гузель мусульман олунмай инсанларгъа мунасебетимиз пек муим. Сиз, меселя намазны озюнъиз ичюн къыласыз, я этрафтаки инсанларгъа сизин мусульманджылыгъынъыз насыл тесир эте? Эльбетте ахлякъ вастасынен. Интернетте гизли аккаунт артына сакъланып олмайджакъ лафлар япарым да мени кимсе бильмез деп, тюшюнменъиз. Аллах эр шейни биле ве коре. Эр бир яланнынъ, ботен лафнынъ, акъаретнинъ эсабы оладжакътыр! Элял къазанчтан месулиетлимиз. Бала-чагъамызгъа элял локъма ашатмакътан, къомшуларымызгъа, этрафтакилеримизге нисбетен эйи арекет этмектен сораладжакъмыз. Къуллангъанымыз эр шейден, файдалангъанымыз эр ниметтен месулиетлимиз. Айрыджа Аллахнынъ эльчиси бизге буюк бир мужде алып келе – умметинден гунахкяр олгъанлар да дженнетке киреджек. Яни «Ля иляхе иллаллах» деген ве Аллахтан башкъасына къуллукъ этмеген кимселернинъ гунахлары багъышланаджагъы ве, сонъунда, дженнетке киреджеги муждесидир. Ахирет кунюнде Пейгъамберимиз, бизлер ичюн шефаат этеджек, яни багъышланмамыз ичюн Раббимизден ялвараджакъ. Иште биз де бойле бирбиримиз ичюн бу дуньяда хайыр дуа этеджекмиз. Пейгаъмберимиз бизни насыл мираджта унутмады, бизде бирбиримизни унутмайджакъмыз. Элимизден кельсе ярдым этеджекмиз, кельмесе гузель сёз айтаджакъмыз. Ич олмагъанда зарар бермектен къачаджакъмыз. Сайгъы ве урьметни быракъмайджакъмыз. Ама яманлыкъны, гунахларны, янълыш ёлларны, итаатсизликни быракъаджакъмыз. Ве джемаатнен берабер оладжакъмыз, агъа-къардаш ве бир-биримизге дженнет ёлунда ярдымджы. Шашмалап, айырылып шейтангъа ем олгъанларны элинден тутып арамызгъа къайтараджакъмыз ве къуртараджакъмыз. Раббим бизни догъру анълайыштан ве догъру ёлдан айырмасын иншаллах! [embed]https://www.youtube.com/watch?v=gq_WhB4B7ZE[/embed]

 САКЪАТЛЫЛЫКЪ: ДЖЕННЕТКЕ ИРИШТИРГЕН ИМТИАН

Опубликовано:

26.02.21 – САКЪАТЛЫЛЫКЪ: ДЖЕННЕТКЕ ИРИШТИРГЕН ИМТИАН   اِنَّ اَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللّٰـهِ اَتْقَاكُمْ [Инне экрамекум инделлахи эткъакум].   Азиз муминлер! Окъугъаным «Худжурат» суресининъ 13-юнджи аетинде Юдже Аллах бойле буюра: «Шубесиз, Аллах къатында энъ дегерлинъиз – Ондан энъ чокъ сакъынгъанынъыздыр». Мевзунен алякъалы хадис-и шерифте исе, Ресулюллах (с.а.с.) бойле буюргъан: «Аллах сизинъ корюнишлеринъизге ве малларынъызгъа бакъмай, юреклеринъизге ве ишлеринъизге бакъа» (Муслим, «Бирр», 34). Мухтерем мусульманлар! Инсангъа Раббимиз къатында дегер къазандыргъан – шан-шухрети, намы, къудрети, гузеллиги, сагълыгъы я да байлыгъы дегильдир. Инсан, затен, варлыкъларнынъ энъ шерефлиси оларакъ, Аллах къатында дегерлидир ве бу дегерни юксельтмесининъ ёлу ялынъыз иман, ибадет, эйи ишлер ве гузель ахлякънен мумкюндир. Шу себептен догъувдан я да сонърадан ортагъа чыкъкъан хасталыкъ ве сакъатлылыкъ аллары, аятнынъ керчеги олып, инсаннынъ нокъсаны дегильдир. Аксине, сабыр, себат ве гъайретнен дженнетке ириштирген бирер имтиан весилелеридир.   Къйметли мусульманлар! Сагълыгъымызны къорчаламакъ ве керек олгъаны вакъыт тедавий ёлларына мураджаат этмек Раббимизнинъ эмири, Пейгъамберимизнинъ суннетидир. Бугунь къаршы-къаршыгъа олгъанымыз юкъунчлы хасталыкъ бизлерге бу месулиетимизни бир кере даа хатырлата. Эпимиз мытлакъа тедбирлерге уймакънен, озюмизни ве миллетимизни къыргъынлыкътан къорчаламакънен мукеллефмиз. Бутюн гъайретимизге бакъмадан, Аллахнынъ такъдирининъ нетиджеси оларакъ, хасталансакъ, о вакъыт да тедавий олайыкъ, маневиятымызны кучьлю тутайыкъ ве сабыр этейик. Дегерли диндашларым! Элимиздеки эр бир нимет киби, яшагъанымыз эр зорлукъ да Раббимизнинъ разылыгъыны къазанмакъ ичюн бир себептир. Унутмайыкъ ки, эр инсан кучю нисбетинде месулиетлидир. Хасталангъан агъаларымызгъа, таталарымызгъа, къардашларымызгъа ве къоранталарына дестек олмакъ, дуаларымыз ве ярдымларымызнен оларгъа ялынъыз ве чаресиз олмагъанларыны дуйдурмакъ эпимизнинъ вазифесидир. Айны шекильде, юрегимизде беслегенимиз севгинен сакъат къардашларымызгъа умют ашлайыкъ, олар ичюн аятларыны къолайлаштырмагъа тырышайыкъ. Бу – оларнынъ джемааттан аладжакълары акъкъыдыр, дигерлерининъ исе, – вазифесидир. Дерди не олса-олсун, корип оламагъан кимсеге козь, лаф этип оламагъан кимсеге тиль, эшитип оламагъан кимсеге къулакъ, кезип оламагъан кимсеге аякъ, тутып оламагъан кимсеге эль олмакъ, бизлер ичюн эм вазифе, ве эм де шереф, хузур ве эджир къапысыдыр. [embed]https://www.youtube.com/watch?v=2ThNg4YiFGU&t=2s[/embed]  

ШЕИТЛИК ВЕ НОМАН ЧЕЛЕБИДЖИХАН

Опубликовано:

19.02.21 – ШЕИТЛИК ВЕ НОМАН ЧЕЛЕБИДЖИХАН   وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِى سَبِيلِ اللّٰهِ اَمْوَاتًا   بَلْ اَحْيَاءٌ عِنْدَ رَ‌بِّهِمْ يُرْ‌زَقُونَ [Ве ля техсебенне’ллезине къутилю фи себилилляхи эмвата. Бель эхьяун инде Раббихим юрзекъун].   Урьметли мусульманлар! Юдже Раббимиз биз, инсанларны яратып, элимизде олгъан эр шейимизни, сайыламайджакъ къадар ниметлерни лютуф этти. Ниметлернинъ энъ буюги – инсангъа эбедий сеадетни багъышлайджакъ догъру имандыр. Аллахкъа имандан сонъ исе, энъ буюк дегерлерден бири – джаныдыр. Динимизде онынъ дегери о къадар буюк ки, Къуранда къабаатсыз инсаннынъ джаныны алгъан кимсе санки дюньяда яшагъан бутюн инсанларны ольдюрген киби буюк гунах ишлегени бильдириле. Ама ким де бир инсаннынъ джаныны къуртарса, санки дюньядаки бутюн инсанларны къуртаргъа киби савап аладжагъы да айтыла («Маиде» суреси, 5/32). Иште ойле йигитлер бардыр ки озь вакъытыны, малыны ве атта джаныны биле Аллахнынъ ёлунда феда эте. Бир исаннынъ дереджеси онынъ хакъ ёлунда нелер феда эте биледжегинен ольчюлир. Ама мында анахтар сёз – хакъ ёлда. Чюнки Аллах ичюн деп, миллет ичюн деп, озь менфааты яда партиясынынъ менфааты ичюн чапкъалагъан инсанлар аз дегильдир. Ялан-янълыш идеяларгъа, хаялларгъа къапылып омрюни зиян эткенлер ве халкъынынъ башына беля олгъанларны корьдик ве корьмектемиз. Факъат: «Муминлерден ойле (йигит ве къави) эрлер бардыр ки, Аллахнен япкъанлары анълашмагъа садакъат костерирлер. Бойлеликнен олардан кими адагъыны керчеклештирип (хакъ ёлда джаныны бергендир), кими де (гонъульден дженнетни ве шеитликни умит этип) беклемектедир. Олардан ич бири вазгечмек я да четке чекильмек (маначыкълар) иле (Аллах адына бергенлери сёзлерини) денъиштирмедилер. (Ахзаб, 33/23) Сайгъылы мусульманлар! Ватан, анджакъ огърунда джаныны феда эте биледжек эвлятлары олса, Ватандыр. Халкъ, анджакъ огърунда джаныны бере биледжек йигитлери олса, халкътыр. Динимизни, инанчымызны, бар олувымызны ве нумусымызны къорчалап, сакъламакъ ичюн нидже шеитлеримиз джанларыны бирдилер. Ве эминим ки, шимди де арамызда ойле инсанлар олгъаны ичюн, дегерлеримиз бинъйыллап яшар. Кечкен асырнынъ башында, къарышыкъ бир девирде, бутюн дюнья ве Русие дженклер ичинде парчаланып, ёкъ олаяткъанда, бир сыра втанпервер йигит ве зиялыларымыз халкъымызнынъ келеджегини тюшюнип, арекетке кечмек имкяныны булдылар. 1917 сенеси, март 25-те, Бутюн Къырым мусульманларынынъ топлашувыны кечирдилер. Анда Номан Челебиджиханны, Къырым, Литва, Полонья ве Беяз Русиенинъ муфтиси сайланды. Артындан, Номан Челебиджихан ве онынъ сафдашлары, 1917 сенеси, ноябрь айында, къырымтатар халкъынынъ I Къурултайыны топлап, миллий укюмет тиздилер. Диний ве миллий яшайыш джанланып башлагъан эди. Оларнынъ макъсады тек къырымтатар я да мусульманларны котермек дегиль эди, олар Къырымда яшагъан бутюн халкъларгъа хызмет этмек ичюн ёлгъа чыкътылар. Оларнынъ ниети: халкъларны барыштырмакъ, адалетни тиклемек ве Ватанны гуль бахчасына чевирмек эди. Лякин Русиеде яйылып башлагъан динсизлик акъымы Къырымны да раат къалдырмады. Орталыкъ къарышты. Арамызда юзберген айрылыкътан файдалангъан анархист кучлер 1918 сенеси Номан Челебиджиханны апс эттилер ве Акъяргъа алып кетип, февраль 23 куню къуршунладылар. Муфти, сиясетчи, етекчи, шаир, Номан Челебиджиханнынъ фаджиасы халкъ ве Ватан ичюн, Аллах ичюн джаныны феда этмек нумюнеси олды. О 33 яшында эди, Ватаныны ташлап къачмады, халкъынен берабер эм кульди эм окюнди. Онынъ къыскъа аяты инсанларгъа хызметнен берекетленди ве тиллерге дестан олду. Анджакъ онынъ энъ муим дереджеси шеитликтир. Шеит олгъанлар акъкъында Къуранда бойле сёзлер буюрыла: «Аллах ёлунда ольдюрильгенлерни сакъын олю сайманъ, аксине, олар тирилер, Рабблери янында рызыкъларгъа наиль олалар» («Аль-и Имран» суреси, 2/169). Аллах Номан Челебиджиханнынъ ве даа сонъраки йылларда шеит этильген бинълернен семетдешимизнинъ рухуна рахмет эйлесин! Бизлерге де оларнынъ аятларындан дерслер алып, Аллахкъа лайыкъ къул, Мухаммедке (а.с.) ляйыкъ уммет, Ватангъа лайыкъ эвляд эйлесин!

УЧЬ АЙЛАР ВЕ РЕГЪАИБ ГЕДЖЕСИ

Опубликовано:

12.02.21 – УЧЬ АЙЛАР ВЕ РЕГЪАИБ ГЕДЖЕСИ   وَسَارِعُوا اِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمٰوَاتُ وَالْاَرْضُ اُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ وَقَالَ رَسُولُ اللهِ (ص): اَللّٰهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِى رَجَبَ وَشَعْبَانَ وَبَلِّغْنَا رمَضَانَ [Ве сариу иля магъфиратим мир Раббикум ве дженнетин ардуха’с-семавату вель-эрду уиддет лиль-муттекъин. Ве къале Расулюллахи (с.а.с.): «Аллахумме барик лена фи раджабе ве шабане, ве беллигъна Рамазан].   Мухтерем муминлер! Раббимиз рахметини мусульманларгъа бол-бол ихсан эткени белли бир вакъытлар бар. Иште къамерий айлардан Реджеп, Шабан ве Рамазан айлары – маневий берекети бол олгъан вакъыт. Артыкъ учь айларнынъ башы – Реджеп айына ярын, февраль 13 куню къавушаджакъмыз. Келеджек афта, джума акъшамыны джумагъа багълагъан гедже, февраль 18-19 арасы исе, –  Регъаиб геджесине раст кельмекте. Севгили Пейгъамберимиз (с.а.с.), Реджеб айы киргенде бойле дуа эткен: «Аллахым! Реджеб ве шабанны бизге берекетли эйле, бизни Рамазангъа ириштир» (Ахмет бин Ханбель, 1/259). Бизлер де «Амин» деп айтамыз. Раббимиз бу айларны бизге мубарек япар, ама меселе шунда ки, биз онынъ берекетинден файдаланып олурмыз мы? Чюнки инсаннынъ табиатында – дуньягъа далып кетмек ве маневий фурсатларны къачырмакъ. Иште бу вакъытны берекетлештиреджек бизим ибадетлеримиздир: оразалар, техеджут намазлар, зикирлер, Къуран окъумалар, истигъфарлар ве садакъалар. Унутманъыз хайыр ве гузелликлер Раббимиз къатында мукяфатыны тападжакъ. Къуранда: «Раббинъизнинъ бахшышына ве такъва саиплери ичюн азырланылгъан, кенишлиги коклер ве ер къадар олгъан дженнетке ашыкъынъ!» –   буюрыла («Аль-и Имран» суреси, 3/133).   Сайгъылы джемаат! Эвеля, бу айларны фырсат билип, Раббимизнинъ «Бу китап (Къуран), онда асла шубе ёктыр. О, муттакъийлер (сакъынгъанлар ве арынмакъ истегенлер) ичюн бир ёл косьтериджидир» («Бакъара» суреси, 2/2), – буюргъаны Къуранны чокъча окъуйыкъ, аетлердеки икметлери тюшюнейик. Яни бу айларда диний бильгимизни тазелемек ве арттырмакъ ичюн арекет этейик. Джамиге дерске, сухбетке къатнамагъа башлайыкъ. Къуран окъумагъа бильмегенлер элифбеге башласын, ильмихал дерслерини алсын. Озюнинъ динини яхшы этип огренсин. Аллахнынъ эмир ве ясакъларыны беллесин. Эм озю ичюн файдалы олур эм хорантасы ичюн; эм дуньясы эм де ахирети ичюн! Бильги олмадан дин яшанмаз. Факъат бильги догъру олмалы ки, анълайыш догъру олсун. Онынъ ичюн бильги аладжагъынъыз ерни ве оджаны яхшы сайланъыз. Дин деп сизге сиясет огретеджек, Къуран деп озь фикирлерини сокъаджакъ, къардашлыкъ деп фыркъаджылыкъкъа чекеджек даветчилерден сакъынынъыз. Сонъра башынъызгъа берекет дегиль де тюрлю белялар келеджектир.   Азиз диндашларым! Шу мевсим бир де Рамазангъа азырлыкъ вакътыдыр. Оразагъа, теравих намазларына, садакъа ве зекят бермеге шимдиден ниетленинъиз, яни ичинъизден азырлыкъ башланъыз. Бу хусусларнен алякъалы бир китап окъунъыз, бильгилеринъизни тазеленъиз. Хорантанъызнен берабер буну япынъыз. Беденинъизни де алыштырынъыз яваш-яваш, меселя базар эртеси ве джумаакъшамы куньлери ораза тутынъыз. Кимнинъ къаза оразалары олса тутсын. Хусусан апай кишилерни тенбиеленъиз ораза борчларыны одесинлер. Айрыджа кимнинъ аладжагъы бир тедавийси олса (курс-лечения), дохтургъа бараджакъ олса, меселя тыш тохторуна, Рамазангъа къалдырмайып, шимди бу ишлерни аль этсин. Керек олгъан илячларны, процедура ве уколларны япсын. Рамазан айында раат-раат ибадетнен огърашсын. Азиз муминлер, эр биринъизни учь айляр ве Регъаиб геджесининъ кельмеси мунасебетинен хайырлайым, бутюн муминлерге ве инсанлыкъкъа хайырларгъа весиле олмасыны тилейим. Дуаларымыз ве ибадетлеримиз къабул, ал ве арекетимиз Эхлю Суннет ёлунда олсун.   [embed]https://www.youtube.com/watch?v=M3V97kQQ3cU[/embed]

ДЖЕННЕТ: МУМИНЛЕРНИ БЕКЛЕГЕН СОНЪСУЗ НИМЕТ

Опубликовано:

05.02.21. - ДЖЕННЕТ: МУМИНЛЕРНИ БЕКЛЕГЕН СОНЪСУЗ НИМЕТ اِنَّ الَّذِينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِيمِ ﴿٨﴾ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ وَعْدَ اللّٰهِ حَقًّا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ [Иннеʼллезине амену ве амилюʼс-салихати лехум дженнатуʼн-неим. Халидине фиха. Ваделлахи хакъкъа. Ве хувеʼль-азизуʼль-хаким].   Мухтерем мусульманлар! Юдже Раббимиз «Лукъман» суресинде биз, къулларына, бойле буюра: «Шубесиз, иман этип, гузель ишлер япкъанлар ичюн, ичинде девамлы къаладжакълары ве ниметлери бол олгъан дженнетлер бар. Бу, – Аллах берген акъикъий сёздир. О, буюктир, икмет саибидир» («Лукъман» суреси, 31/8-9). Буюк ве джумерт олгъан Раббимиз бизлерге дюньядан башлап, ахиретте девам эткен аят багъышлады. Имтиан ери олгъан дюньяда япкъанларымызнынъ къаршылыгъыны сонъсузлыкъ юрту олгъан ахиретте мукяфат я да джеза оларакъ кореджегимизни бильдирди. Иман этип, файдалы ишлер япмакъ ичюн акъылыны, юрегини, къабилиетлерини, малыны ве имкянларыны Аллах ризасы ичюн къуллангъан кимселерни дженнетнен мужделеди. Амма акъикъатны инкяр этип, ярамайлыкъ ёлунда омюрини сарф эткенлерни аджджы бир азапнен тенбиеледи. Азиз муминлер! Сайысыз ниметлернен яраштырылгъан дженнет – ичинде даима аманлыкъ ве хузур олгъан эбедиет диярыдыр. Аллахнынъ ризасыны козетип яшагъан, ибадетлерини ихляснен эда эткен, гузель ахлякътан узакълашмагъан къулларнынъ мукяфатыдыр. Раббимизге ве севгенлеримизге иришеджегимиз севинч ве бахтлылыкъ ювасыдыр. Дегерли мусульманлар! Аллахнынъ сынъырларыны кечмектен сакъынгъан муминлерге, ольгенден сонъ, янъыдан тирильгенлеринде, амель дефтерлери сагъ тарафтан берилир. Оларгъа, Къуранда буюрылгъаны узьре: «О ерге селяметлик ве аманлыкъ ичинде киринъиз», – айтылыр («Хиджр» суреси, 15/46). Эр турлю аджыны, кедерни, хасталыкъны ве сыкъынтыны аркъаларында къалдыргъан дженнетке бараджакъланынъ алы «Зумер» суресинде бойле анълатыла: «Рабблерине къаршы келювден сакъынгъанлар исе, топ-топ дженнетке алып барылыр; анда барып, къапылары ачылгъанда, бекчилери оларгъа: «Селям сизге! Тер-темиз кельдинъиз. Артыкъ эбедий къалмакъ ичюн мында киринъиз», – дерлер» («Зумер» суреси, 39/73). Энди не къасевет, не асрет, не де зорлукъ бар. Кенъиш рахмети ве джумертлиги иле къулларыны къаршылагъан Юдже Аллах дюньядаки гъайретлерининъ къаршылыгъыны оларгъа эксиксиз шекильде лютуф этер. Къыйметли муминлер! Къуранда ве хадислерде чешит-чешит дженнет ниметлерини анълатып, муминлерни эйиликке тешвикъ эткен джанлы тасвирлер бар. Анълатмакънен битмеген бу гузелликлер акъкъында Раббимизнинъ бойле буюргъаныны Пейгъамберимиз бизге бильдире: «Мен салих къулларым ичюн дженнетте ич бир козь корьмегени, ич бир къулакъ эшитмегени ве ич бир инсан хаял этип оламайджагъы ниметлер азырладым» (Бухарий, «Бедъу’ль-халькъ», 8). Айса, келинъиз, ёллары агъыр да олса, дженнетке иришмек ичюн сабыр ве себат косьтермеге, хайырлы ве эйи амеллер ишлемеге девам этейик. Раббимиз бизден разы, биз де Раббимизден разы оларакъ дженнетке кирмек ичюн иман ве умютнен арекет этейик. Азиз мусульманлар! Бутюн дюньяда олгъаны киби, бизлер де юкъуджы хасталыкънен буюк бир куреш ичиндемиз. Маска, месафе, темизликке риает этмек ве сагълыгъымыз ичюн алынгъан бутюн тедбирлерге уймакъ вазифемиздир. Унутмайыкъ, тедбирлерге риает этсек, эм бу агъыр имтиандан мувафакъиетнен чыкъармыз, эм де мукяфаткъа наиль олурмыз, иншаллах!   [embed]https://www.youtube.com/watch?v=pW6-wt9_q88[/embed]

ХАЙЫРЛЫ НЕСИЛЬ ЕТИШТИРМЕК

Опубликовано:

29.01.21 – ХАЙЫРЛЫ НЕСИЛЬ ЕТИШТИРМЕК يَا اَيُّهَا الَّذِينَ اٰمَنُوا قُوا اَنْفُسَكُمْ وَاَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ [Я эййухаʼллезине амену къу энфусекум ве эхликум нарав векъудухаʼн-насу вель-хиджарах].   Мухтерем муминлер! Кечмишнинъ инанч ве дегерлеринден мейдангъа кельген мираскъа саип чыкъып, келеджекке оны азырлайджакъ эр тюрлю бильги ве беджерикликнен донангъан, озь ишини озю беджерип, сагълам шекильде аякъ устюнде тургъан ве инангъан мукъаддес шейлерини келеджекке ташыйджакъ бир несиль етиштирмек эр бир самимий идареджининъ, – пейгъамберлернинъ, алимлернинъ, зиялыларнынъ, акъыл саиби инсанларнынъ дуасы ве арзусыдыр. Къуран-ы Керимде адлары кечкен аман-аман бутюн пейгъамберлер эп юксек ахлякълы, кучьлю ве Аллахкъа къуллукъ эткен несиллер етиштирмеге тырышып, кетиргенлери дин ве даваларыны ишанчлы яшларгъа эманет этип, бу алемден кочьмеге арзулагъанлар. Юдже Китабымызда, «Фуркан» суресининъ 74-нджи аетинде: «Раббимиз! Бизге козюмизни айдынлатаджакъ эшлер ве несиллер багышла, ве бизни такъва саиплерине етекчи эт», – деп, дуа эткен муминлер оларнынъ энъ семерели мисалини тешкиль этелер. «Дегерлерине саип яш несили олмагъан миллетлер ёкъ олмагъа махкюмдир» буюргъан Хазрет-и Умер Эфендимиз (р.а.) не къадар да догъру айткъан! Дегерли мусульманлар! Ислам давасы яш ве хайырлы несиллернинъ омузларында юджельген ве, асырларны кечип, бизге иришкен. Биринджи мусульманларнынъ буюк къысымыны яш инсанлар тешкиль эте эди. Эфендимиз (а.с.) оларны етиштирген ве мубарек Ислям давасыны оларгъа эманет этип: «Энъ хайырлы несиль мен араларында олгъаным несиль» (Муслим, «Федаилю’с-сахабе», 216), «Асхабым йылдызлар кибидир, ангисине таби олсанъыз, догъругъа ириширсинъиз», – буюрып, оларны макътагъан. Маневий дегерлер джеэтинден менфий девир яшагъанымыз дюньяда динимизни, давамызны, дегерлеримизни ве келеджегимизни эманет этеджегимиз несильни етиштирмек ичюн пек буюк гъайрет ве федакярлыкъларгъа ихтияджымыз бар. Айса, азиз мусульманлар, бугуньден башлап, келеджегимизнинъ кефалети, козьлеримизнинъ нуру олгъан эвлятларымызгъа саип чыкъайыкъ. Оларнынъ дин ве дюньяларыны къазандыраджакъ тахсиллерине дикъкъат этейик. Джамиге, Къуран дерслерине ёллап, динлерини огренмелерине имкян берейик. Мектеп деслерини яхшы тешкерип турып, асырнынъ бильги ве беджериклеринен етишмелери ве инсанлыкъкъа бирер файдалы инсан олмалары ичюн бутюн дикъкъатларымызны айырайыкъ. Не ичюн Марста намаз къылгъан мусульман бир космонавтымыз олмасын! Не ичюн илим ве технология сурьатнен илерилеген бу асырда дюньяны денъиштереджек бир кешифнинъ муэллифи бир мусульман олмасын! Не ичюн махкемелернинъ башында зулумгъа къаршылыкъ косьтереджек, эр кеске, айырым япмадан, адалетни къулланаджакъ Хазрет-и Умерлеримиз олмасын! Хутбемизни Хазрет-и Ибрахим ве Хазрет-и Исмаилнинъ (а.с.) дуасынен ве Пейгъамбер Эфендимизнинъ (с.а.с.) бир муждесинен битирейик: «Раббимиз! Бизни санъа боюн эггенлерден эт, несилимизден де санъа итаат эткен бир уммет чыкъар, бизге ибадет усулларымызны косьтер, тевбемизни къабул эт. Чюнки тевбелерни чокъча къабул эткен, чокъ мерхаметли олгъан ялнъыз сенсин» («Бакъара» суреси, 2/128). «Еди киши бар ки, Аллах, ич бир кольге олмагъан Къыямет кунюнде оларны Аршнынъ кольгесинде кольгелендирир. Булардан бириси де, – Аллахкъа ибадет этип оськен яштыр» («Рамузуʼль-эхадис», стр 383). Не бахтлы бу муждеге ляйыкъ олгъан яшларгъа!   [embed]https://www.youtube.com/watch?v=GLUVcq6YsGQ[/embed]