Севги… Бу сёзни теляффуз эткенимизде, не къадар терен мана ташыгъаныны базыда эслеп оламаймыз. Севги дуйгъусыны ис этмек, буюк бир нимет! Бу дуйгъу олмаса, омюр не къадар ренксиз олур эди…
Севги – инсаннынъ бир кимсеге я да бир шейге нисбетен якъын алякъа ве багълылыкъ косьтермеге ёнельткен ичтеки дуйгъудыр. Белли сынъырлары ёкъ севгининъ, акълымызгъа кельмейджек къадар кениш анъламы бар.
Ич шубе ёкъ ки, бу дюнья аятында эм мусбет, эм менфий шейлернен къаршы-къаршыгъа келемиз. Лякин, не олурса-олсун, юреклер эйилик япкъангъа нисбетен севги дуймакъ истей. Эгер бир инсан онъа эйилик япкъан бир инсанны севсе, онъа я бир эдие берер, я да, дерди олса, онъа ярдым этер. Бир киши башкъа бир кишини севгенде, бу шейлерни япмагъа азыр олса, демек, бутюн дюньягъа хидает кетирген, бутюн инсанлыкъкъа рахметнен йиберильген, инсанларгъа Аллахнынъ китабыны, Къуранны огреткен, дюнья ве ахирет бахтлылыгъына къавушмакъ ёлуны косьтерген Пейгъамберимиз Хазрет-и Мухаммедге (с.а.с.) нисбетен мунасебетимиз насыл олмалы?
Шубесиз ки, Аллах севгисинден сонъ, севгиге энъ ляйыкъ олгъан киши Хазрет-и Мухаммеддир (с.а.с.)!
Мукъаддес китабымызда бойле буюрыла: «(Ресулым!) Айт: «Эгер Аллахны севсенъиз, манъа уйынъыз ки, Аллах да сизни севсин ве гунахларынъызны багъышласын. Аллах сонъ дередже багъышлайыджы ве мерхаметлидир» («Аль-и Имран» суреси, 31 ает).
Бу алда, Аллах тарафындан сайлангъан Пейгъамберни насыл севмек керекмиз, ве севгимизни насыл косьтере билемиз?
Хазрет-и Пейгъамбер Мухаммед (с.а.с.) севгисининъ аляметлери:
1. Биринджиден, Хазрет-и Пейгъамбернинъ (с.а.с.) суннетине уймакъ.
Къуранда: «Ант олсун ки, Ресулюллах, сиз ичюн, Аллахкъа ве ахирет кунюне къавушмакъны умют эткенлер ве Аллахны чокъ зикир эткенлер ичюн, гузель бир нумюнедир», – буюрыла («Ахзаб» суреси, 21 ает). Яни, онынъ аят тарзына озь аятымызны келиштирмек керекмиз. Аллахнынъ ризасы ве севгисини къазанмакънынъ ёлу Пейгъамбернинъ суннетине таби олмакътыр.
Пейгъамберимиз бойле буюргъан: «Ким меним суннетиме уйса, мени севген олур. Мени севген де, дженнетте меннен берабер олур» (Тирмизий).
Не къадар буюк мужде!
2. Пейгъамберимизге нисбетен севгининъ экинджи алямети – инсанларны Аллахнынъ дини олгъан Ислямгъа давет этмек ве онъа чагъырмакътыр. Инсаниетнинъ акъыл ве юреклерине динимизнинъ догъру ве темиз олгъаныны еткизмектир.
Хазрет-и Мухаммед Эфендимиз (с.а.с.) – сонъ пейгъамбердир. Ондан сонъ, къыяметке къадар башкъа пейгъамбер кельмейджек. Шу себептен, Ислям динини къыяметке къадар инсанларгъа ким анълатаджакъ? Ким давет этеджек? Эльбетте, онъа, Пейгъамберге (с.а.с.) иман эткен ве оны керчектен де севген муминлер япаджакъ. Эр кес озь кучюне коре япмагъа тырышаджакъ. «Мен Ислям динини эр кеске насыл анълатырым?» – дегенлер сыкъылмасынъ. Башта озюмизден башлап, динимизни огренмек ве омюрге кечирмек керекмиз. Сонъра исе, къорантамызгъа ёнелип, балаларымызгъа, торунларымызгъа Ислям динимизни ве Пейгъамберимизни (с.а.с.) танытмалы ве севдирмели. Буны биз япмасакъ, джанландырмасакъ, бу вазифени кимге къалдырамыз?
3. Хазрет-и Пейгъамбернинъ (с.а.с.) гузель ахлякъынен ахлякъланмакъ ве ярамай арекетлерден сакъынмакъ. Хазрет-и Мухаммед Эфендимиз бойле буюргъан: «Мен гузель ахлякъны тамамламакъ ичюн йиберильдим» (Тирмизий).
Шубесиз ки, омюр ёлджулыгъында арекетлеримизни Пейгъамберимизнинъ (с.а.с.) ахлякъына келиштирмек ичюн, биринджиден, онынъ аят тарзыны огренмек лязимдир. Албуки, бир инсанны танымадан, севмеден, онъа насыл итаат этерсинъ? Ниет темиз олгъан сонъ, Аллах эр даим ёлларны ачар ве къолайлыкъ берер.
4. Дёртюнджи алямет исе, Хазрет-и Пейгъамберге (с.а.с.) саляват кетирмек.
«Аллах ве мелеклери Пейгъамберге чокъ саляват кетирелер. Эй, муминлер! Сиз де онъа саляват кетиринъ ве там бир теслимиетнен селям беринъ» («Ахзаб» суреси, 56 ает). Юдже Аллах бу аетте бутюн муминлерге Пейгъамберине (с.а.с.) салят ве селям айтмаларыны эмир эте ве онъа сайгъы косьтермелерини истей. Салят «Аллахумме салли аля Мухаммед» демектир, селям исе, «Эс-селяму алейке эййухе’н-небий» демектир. Саляват-ы шерифлернинъ бир чокъ чешити бар. Куньде беш кере къылынгъан намазларда окъугъанымыз «Эттехиййяту», «Аллахумме салли» ве «Аллахумме барик» дуалары салят ве селямнынъ бирер чешитидир.
Севгили Пейгъамберимиз Хазрет-и Мухаммедге (с.а.с.) чокъ-чокъ салят ве селям кетирмек эм савап къазанмагъа, эм де къыяметте шефаатине наиль олмагъа себеп олур, иншаллах.
Хазрет-и Пейгъамберимиз (с.а.с.) бу акъта бойле буюргъан: «Къыямет кунюнде инсанларнынъ манъа энъ якъын олгъанлар, манъа энъ чокъ салят ве селям кетиргенлердир» (Тирмизий). Дигер бир хадисте исе, Пейгъамбер Эфендимиз бойле хабер берген: «Ким манъа бир кере саляту селям кетирсе, бу себепнен Аллах Тааля да онъа он дередже мерхамет этер, о кимсенинъ он гунахыны багъышлар ве маневий дереджесини он дередже даа юксельтир» (Несаий).
Севгили Пейгъамберимизнинъ (с.а.с.) теэссурат къалдыраджакъ даа бир хадисинен пайлашайыкъ.
Эбу Хурейре (р.а.) бойле деген:
Расулюллах (с.а.с.) бир мезарлыкъкъа барды ве:
− Селям сизге, эй, бу диярнынъ мумин ве мусульман халкъы! Шубесиз, бизлер де, иншаллах, сизге къавушаджакъмыз, − деди.
Сонъра Расулюллах (с.а.с.):
− Эгер де биз къардашларымызны корьсейдик, − деп, арзу этти.
Сахабелер:
− Эй, Аллахнынъ Расули! Биз сенинъ къардашларынъ дегильмизми? − деп, сорадылар.
Расулюллах (с.а.с.):
− Ёкъ, сиз меним асхабымсынъыз. Къардашларымыз исе, даа сонъра келеджек олгъанлардыр. Мен олардан эвель (Кевсер) хавузынынъ башында оладжам, − деди.
Сахабелер:
− Эй Аллахнынъ Расули! Сенинъ умметинден даа кельмеген олгъанларны насыл таныйджакъсынъ? − деп, сорадылар.
Расулюллах (с.а.с.):
− Сизден бир де бир кимсенинъ манълайында ве аякъларында беязлыкълары олгъан атлары олса, ве бу атлар, къара атлар арасында къарышса, озь атларынъызны танымазсынъызмы? – деп сорады.
Сахабелер:
− Эльбетте, танырмыз, эй, Аллахнынъ Расули! − дедилер.
Расулюллах (с.а.с.):
− Олар къыямет кунюнде абдест алмаларындан себеп, манълайлары, къоллары ве аякълары парылдап келеджеклер», − буюрды (Муслим).
Насыл меракълы бир шей, Расулюллах Эфендимиз (с.а.с.) даа дюньягъа кельмеген умметини корьмек истей. Аджеба, биз, мусульман уммети оларакъ, оны не къадар таныймыз, не къадар севемиз ве корьмек истеймиз?
Демек, Хазрет-и Пейгъамберни (с.а.с.) севмек, онынъ ахлякъынен ахлякъланмакъ ве онъа таби олмакъ керек. Онъа таби олмакъ ичюн, тек бир чаре бар. Онынъ аятыны ве суннетини огренип, омюримизге кечирмектир. Хазрет-и Мухаммедни (с.а.с.) севмек, онъа урьмет этмек ве онынъ ёлундан кетмек Раббимизнинъ эмиридир.
Юдже Аллах Севгили Пейгъамберимизни (с.а.с.) даа гузель танымагъа, онынъ ёлундан кетмеге ве шефаатына наиль олмагъа джумлемизге къысмет этсин! Амин.
Сафие Куртдеде