Пейгъамберимизнинъ сют къардашы, сют анасы Хазрет-и Халименинъ къызы олгъан Шейма бинт Харис (р.а.) Хазрет-и Мухаммедни (с.а.с.), кичкене олгъанда, анасынен берабер бакъкъан бахтияр бир къыздыр.
Пейгъамберимиз (с.а.с.) Мекке шеэрини дженксиз къайтаргъан сонъ, этрафтаки Хевазин ве Сакъиф къабилелери къоркъты. Аман дженк азырлыкъларына башладылар. Атта, дженк мейданына аилелерини ве малларыны да кетирдилер.
Пейгъамберимиз (с.а.с.) оларнынъ бу арекетлерини огренгенинен, Меккеден 12 бинъ аскернен оларгъа догъру ёлгъа чыкъты. Хунейн деген ерде эки орду корюшеджек эди. Амма, Хунейнге барып чыкъмакъ ичюн, пек тар къаялар арасындан кечмек керек эди. Хевазинлилер бу фырсатны къулланып, бу тар ерге окъчуларны ерлештирдилер, ве мусульманларнынъ устюне апансыздан уджум эттилер. Мусульманларнынъ сафлары дагъылмагъа башлады. Амма Пейгъамберимиз (с.а.с.) мубарек сёзлеринен ве джесаретли турушынен сахабелерни тез топарлады ве Аллахнынъ ярдымынен бу къыйын дженкте мусульманлар гъалебе къазанды.
Пейгъамберимиз (с.а.с.) душманны такъип этмеге эмир этти. Нетиджеде, эсирлер ве гъаниметлер эльде этильди: девелер, къойлар ве чешит маллар.
Эсирлер арасында Пейгъамберимизнинъ сют къардашы Шейма бинт Харис де бар эди. Сахабелерге:
– Мен Пейгъамберимизнинъ къыз къардашы олам, – деди.
Оны аман Пейгъамберимизнинъ янына алып бардылар.
– Эй, Мухаммед! Мен Халименинъ къызы Шейма. Даа къардашларым Абдуллах ве Энисе бар эди. Сен бизде олгъанда, берабер къойларны бакъа эдик, – деди о Пейгъамберимизге.
– Сёзлеринъни исбат этеджек бир ишаретинъ бармы? – деп сорады Пейгъамберимиз (с.а.с.).
Шейма:
– Аркъамда бир яра изи бар. Сирер деген ерде къойларны отлаткъанда, яралангъан эдим. О вакъыт меним бабам сенинъ де бабанъ эди. Меним анам, сенинъ де ананъ эди. Хатырладынъмы, я, Ресулюллах? – деп, джевап берди.
Бу сёзлерден сонъ, Пейгъамберимиз ридасыны чыкъарды, ерге яйып, Шейманы отуртты. О куньлерни хатырлап, козьлери яшарды. Сют анасы ве бабасы акъкъында сорады. Шейма оларнынъ вефат эткенлерини бильдирди. Сонъра исе, Пейгъамберимиз (с.а.с.):
– Эгер эвинъе къайтмагъа истесенъ, сени йиберем. Истесенъ, итибар саиби бири олып, мында къал, – деп, теклиф этти.
– Чокъ сагъ ол, амма эвиме, аилеме къайтмагъа истер эдим, – деп джевап берди Хазрет-и Шейма.
О кунь эсирлернинъ чокъу, мусульманларнынъ эдеп ве тербиесини корип, мусульман олды. Хазрет-и Шейма да мусульман олып, эвине къайтты. Пейгъамберимиз онъа чокъ сайыда къой берди, ве ёлда ярдым этеджек хызметчилер ёллады.
Хазрет-и Шейма, севингенинден, балалыкъта йырлагъаны бир йырны хатырлады. Иджра эткен шу йырнынъ манасы будыр:
Эй, Раббим! Мухаммед къардашым бизде къалсын!
Онынъ йигит олгъаныны корейим!
Келеджекте юдже инсан олгъаныны корейим!
Онъа душман олгъанларнынъ сонъуны корейим!
Онъа эбедий шереф ве иззет бергенинънии истейим!
Аллах ондан разы олсун!
Эмине Асанова